Page 117 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 117

σει με εκείνον τον τύπο που συμπαθούσε τόσο πολύ –και ήταν και
παντρεμένος– και η Ίντι είπε ότι έλπιζε να μην μας μπλέξουν κι
εμάς σε καμιά υπόθεση διαζυγίου. Μα πώς τον έλεγαν; Δε θυμά-
μαι καθόλου. Ξεκινούσε από Μ ή από Ρ; Είδες, πάει η μνήμη μου».
Ο κύριος Κιμπλ μπήκε από το πλυσταριό και, χωρίς να δίνει
σημασία σε οποιοδήποτε θέμα μικρότερης σημασίας, θέλησε να
μάθει αν ήταν έτοιμο το βραδινό του.
«Τώρα, να βγάλω τις πατάτες... Μια στιγμή, θα πάρω άλλη εφη-
μερίδα. Αυτή καλύτερα να την κρατήσω. Δε νομίζω να είναι η
αστυνομία, έχει περάσει τόσος καιρός. Μπορεί να είναι κανένας
δικηγόρος και να έχει λεφτά η υπόθεση. Δε λέει κάτι, βέβαια...
μα και πάλι, μπορεί... Μακάρι να ήξερα ποιον να ρωτήσω να μου
πει. Εδώ λέει να γράψεις σε μια διεύθυνση στο Λονδίνο, αλλά δεν
ξέρω αν θέλω να κάνω τέτοιο πράγμα... σε ένα σωρό ανθρώπους
στο Λονδίνο... Τι λες, Τζιμ;»
«Ε», είπε ο κύριος Κιμπλ κοιτώντας πεινασμένος το ψάρι με
τις πατάτες.
Η συζήτηση αναβλήθηκε.

29/5/2020 1:59:02
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 117 29/5/2020 1:59:02
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 117