Page 116 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020
P. 116

116                                         AGATHA CHRISTIE

                 θούνιζε στην πετσέτα με την οποία σκούπιζε το πρόσωπό του.
                   «Η εφημερίδα, βέβαια, είναι παλιά», άρχισε ξανά η κυρία Κιμπλ
                 και κοίταξε την ημερομηνία. «Πάει καμιά βδομάδα, ίσως και περισ-
                 σότερο. Τι να θέλουν άραγε; Λες να έχει λεφτά η υπόθεση, Τζιμ;»
                   Ο κύριος Κιμπλ είπε ένα αδιάφορο «Ε».
                   «Μπορεί να είναι καμιά διαθήκη», υπέθεσε η σύζυγός του.
                 «Πάει πολύς καιρός».
                   «Ε».
                   «Δεκαοκτώ χρόνια, και περισσότερα, νομίζω... Γιατί τα σκαλί-
                 ζουν τώρα άραγε; Λες να είναι μπλεγμένη η αστυνομία, Τζιμ;»
                   «Τι με νοιάζει εμένα;» ρώτησε ο κύριος Κιμπλ.
                   «Εγώ, πάντως, ξέρεις τι πίστευα πάντα», είπε η κυρία Κιμπλ
                 μυστηριωδώς. «Και σου το είχα πει τότε, όταν φεύγαμε. Έκανε ότι
                 το είχε σκάσει με κάποιον άλλον. Έτσι λένε όλοι οι σύζυγοι όταν
                 ξεκάνουν τις γυναίκες τους. Μα την πίστη μου, ήταν φόνος. Αυ-
                 τό σου είπα, αυτό είπα και στην Ίντι, αλλά η Ίντι δεν το πίστευε με
                 τίποτα. Δεν είχε ποτέ καθόλου φαντασία η Ίντι. Κι εκείνα τα ρού-
                 χα που λέγανε ότι πήρε μαζί της, τι να σου πω, δεν ήταν καθόλου
                 σωστά, δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις. Έλειπε μια βαλίτσα και μια
                 τσάντα, κι αρκετά ρούχα για να τα γεμίσουν, αλλά δεν ήταν σω-
                 στά εκείνα τα ρούχα. Τότε ήταν που είπα στην Ίντι, “Μα την πίστη
                 μου”, είπα, “ο κύριος τη σκότωσε και την έβαλε στο κελάρι”. Μό-
                 νο που στην πραγματικότητα δεν ήταν το κελάρι, επειδή εκείνη η
                 Λεονί, η Ελβετή νταντά, κάτι είδε από το παράθυρο. Είχε έρθει στο
                 σινεμά μαζί μου, αν και δεν έπρεπε να φύγει από το παιδικό δω-
                 μάτιο, εγώ, όμως, της είπα να μην ανησυχεί, το παιδί δεν ξυπνού-
                 σε ποτέ, χρυσό παιδάκι, όλη νύχτα στο κρεβατάκι του. “Άλλωστε
                 η κυρία δεν ανεβαίνει ποτέ στο παιδικό δωμάτιο τα βράδια”, της
                 είπα. “Δε θα το καταλάβει κανείς αν έρθεις μαζί”. Κι έτσι πήγα-
                 με. Κι όταν επιστρέψαμε γινόταν χαμός. Είχε έρθει ο γιατρός και ο
                 κύριος ήταν άρρωστος και κοιμόταν στο μπουντουάρ, και ο γιατρός
                 τον φρόντιζε, και τότε με ρώτησε για τα ρούχα, κι εκείνη τη στιγ-
                 μή μού φάνηκαν όλα εντάξει. Το πίστεψα κι εγώ ότι το είχε σκά-








                                                                     29/5/2020   1:59:02
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   116                          29/5/2020   1:59:02
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   116
   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121