Page 122 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

122 AGATHA CHRISTIE

«Όχι, την Ινδία την είχα παρατήσει για τα καλά. Πήγα για να δο-
κιμάσω τη δουλειά στις φυτείες τσαγιού, αλλά η ζωή δε μου πή-
γαινε καθόλου. Έμελλε να ακολουθήσω τα βήματα του πατέρα
μου και να γίνω ένας πεζός, διόλου περιπετειώδης επαρχιακός
δικηγόρος. Είχα ήδη περάσει όλες τις εξετάσεις μου στη Νομική,
κι έτσι απλώς γύρισα και μπήκα αμέσως στην εταιρεία». Έκανε
μια παύση και είπε: «Και από τότε είμαι εδώ».
Έγινε άλλη μία παύση και ο δικηγόρος επανέλαβε πιο χαμηλό-
φωνα:
«Ναι, από τότε...»
Όμως τα δεκαοκτώ χρόνια, σκέφτηκε η Γκουέντα, πραγματι-
κά δεν είναι πάρα πολύς καιρός...
Έπειτα, αλλάζοντας τρόπο, ο Γουόλτερ Φέιν έσφιξε το χέρι
της και είπε: «Αφού από ό,τι φαίνεται είμαστε φίλοι από τα παλιά,
πρέπει να φέρετε τον σύζυγό σας κάποια μέρα, να πιούμε τσάι με
τη μητέρα μου. Θα τη βάλω να σας γράψει. Στο μεταξύ, στις έντε-
κα την Πέμπτη;»
Η Γκουέντα βγήκε από το γραφείο και κατέβηκε τα σκαλιά. Σε
μια γωνία της σκάλας είδε έναν ιστό με μια χλωμή, μάλλον αδιά-
φορη αράχνη. Σκέφτηκε ότι δεν έμοιαζε πραγματική, από εκείνες
τις παχιές, ζουμερές αράχνες που πιάνουν μύγες και τις τρώνε.
Έμοιαζε περισσότερο με το φάντασμα μιας αράχνης. Λιγάκι σαν
τον Γουόλτερ Φέιν, στην πραγματικότητα.

Ο Ζιλ συνάντησε τη σύζυγό του στην προκυμαία.
«Λοιπόν;» ρώτησε.
«Ήταν εδώ, στο Ντίλμουθ, εκείνη την εποχή», απάντησε η
Γκουέντα. «Είχε γυρίσει από την Ινδία, θέλω να πω. Είπε ότι με σή-
κωνε στους ώμους. Αλλά δεν υπάρχει καμία περίπτωση να δολο-
φόνησε κανέναν. Παραείναι ήσυχος κι ευγενικός. Πολύ καλός,
στην πραγματικότητα, αλλά από τους ανθρώπους που τελικά περ-
νούν απαρατήρητοι. Ξέρεις, από αυτούς που έρχονται στα πάρτι,

29/5/2020 1:59:02
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 122
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 122 29/5/2020 1:59:02