Page 123 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 123

μα κανείς δεν προσέχει πότε φεύγουν. Μου φάνηκε τρομερά ευ-
θύς και όλα αυτά, αφοσιωμένος στη μητέρα του και πολύ ενάρε-
τος. Για μια γυναίκα, όμως, τρομερά ανιαρός. Καταλαβαίνω γιατί
δεν είχε επιτυχία με την Έλεν. Πολύ ασφαλές άτομο για γάμο, κα-
ταλαβαίνεις, μα τελικά δεν το θέλεις».
«Τον άμοιρο», είπε ο Ζιλ. «Και φαντάζομαι ότι ήταν απλά τρελός
για εκείνη».
«Τι να σου πω, δεν ξέρω... Δε νομίζω. Τέλος πάντων, είμαι σί-
γουρη ότι δεν μπορεί να είναι ο μοχθηρός δολοφόνος μας. Δε μου
μοιάζει καθόλου με δολοφόνο».
«Γλυκιά μου, πόσα πράγματα ξέρεις πραγματικά για τους δολο-
φόνους;»
«Τι εννοείς;»
«Κοίτα, σκεφτόμουν την τόσο ήσυχη Λίζι Μπόρντεν, μόνο που
οι ένορκοι είπαν πως δεν το έκανε εκείνη. Τον Γουάλας, τον ήσυ-
χο άνδρα για τον οποίο οι ένορκοι επέμειναν ότι σκότωσε τη γυναί-
κα του, παρ’ ότι η έφεση ακύρωσε την καταδίκη. Τον Άρμστρονγκ,
για τον οποίο όλοι έλεγαν επί χρόνια πως ήταν ένας τόσο ευγενι-
κός, μετρημένος τύπος. Δεν πιστεύω ότι οι δολοφόνοι είναι ποτέ
κάποιο συγκεκριμένο είδος ανθρώπου».
«Πραγματικά αδυνατώ να πιστέψω ότι ο Γουόλτερ Φέιν–»
Η Γκουέντα σταμάτησε.
«Τι είναι;»
«Τίποτα».
Εκείνη, όμως, θυμόταν τον Γουόλτερ Φέιν να καθαρίζει τα
γυαλιά του και το αλλόκοτο, τυφλό βλέμμα στα μάτια του την πρώ-
τη φορά που η ίδια ανέφερε το Σεντ Κάθρινς.
«Ίσως», είπε με αβεβαιότητα, «να ήταν τρελός για εκείνη...»

29/5/2020 1:59:02
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 123
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 123 29/5/2020 1:59:02