Page 161 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 161

ό,τι υπέθετε με βάση την περιγραφή του ζεύγους Ριντ. Μάντεψε
ότι είχε γεράσει πρόωρα. Μάλιστα έδειχνε ανήσυχος αλλά και
λυπημένος. Έστεκε εκεί και τα δάχτυλά του χάιδευαν τη μακριά,
φιλοπόλεμη γραμμή του σαγονιού του.
«Έφυγαν», είπε. «Ξέρετε πόσο θα λείψουν;»
«Όχι πολύ. Έχουν πάει να επισκεφθούν φίλους στη Βόρεια Αγ-
γλία. Μου φαίνεται ότι οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν ησυχία, πηγαί-
νουν διαρκώς από δω κι από κει».
«Ναι», είπε ο δρ Κένεντι. «Ναι, αλήθεια είναι αυτό». Έκανε μια
παύση κι έπειτα είπε μάλλον άτολμα: «Ο νεαρός κύριος Ζιλ Ριντ
μού έγραψε και μου ζήτησε ορισμένα έγγραφα... εμ... γράμματα,
αν κατάφερνα να τα βρω...»
Δίστασε, και η μις Μαρπλ είπε ήσυχα: «Γράμματα της αδελ-
φής σας;»
Εκείνος της έριξε μια γοργή, πονηρή ματιά.
«Άρα σας έχουν μιλήσει, έτσι δεν είναι; Είστε συγγενής;»
«Απλή φίλη», είπε η μις Μαρπλ. «Τους συμβούλευσα όσο καλύ-
τερα μπορούσα. Όμως ο κόσμος πολύ σπάνια ακούει τις συμ-
βουλές... Ίσως είναι κρίμα, μα έτσι συμβαίνει...»
«Και ποια ήταν η συμβουλή σας;» ρώτησε εκείνος, περίεργος.
«Να αφήσουν την ξεχασμένη δολοφονία ως έχει», είπε στα-
θερά η μις Μαρπλ.
Ο δρ Κένεντι κάθισε βαρύς σε μια άβολη ξύλινη καρέκλα.
«Δεν το θέσατε διόλου άσχημα», είπε. «Την Γκουένι τη συμπα-
θώ. Ήταν καλό παιδάκι. Υποθέτω ότι μεγάλωσε κι έγινε καλή γυ-
ναίκα. Και φοβάμαι ότι πάει γυρεύοντας για μπελάδες».
«Υπάρχουν τόσοι διαφορετικοί μπελάδες», είπε η μις Μαρπλ.
«Ορίστε; Ναι, ναι, αλήθεια είναι αυτό».
Ο δρ Κένεντι αναστέναξε. Κι έπειτα είπε: «Ο Ζιλ Ριντ μού έγρα-
ψε και με ρώτησε αν μπορώ να του δώσω τα γράμματα της αδελ-
φής μου, εκείνα που έγραψε αφότου έφυγε από εδώ, και κάποιο
αυθεντικό δείγμα του γραφικού της χαρακτήρα». Της έριξε μια
έντονη ματιά. «Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό;»

29/5/2020 1:59:08
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 161 29/5/2020 1:59:08
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 161