Page 158 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020
P. 158

158                                         AGATHA CHRISTIE

                   Η Γκουέντα έσπευσε να πει: «Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
                 Μην μπαίνετε στον κόπο, σας παρακαλώ».
                   Διέσχισε τη βεράντα βιαστική κι έκανε τον γύρο του σπιτιού
                 ως το δρομάκι.
                   Έπειτα σταμάτησε. Η κυρία Έρσκιν είχε αφήσει το αυτοκίνη-
                 τό της σε τέτοιο σημείο ώστε η Γκουέντα αμφέβαλλε αν θα κατά-
                 φερνε να βγάλει το δικό της και να κατέβει το δρομάκι. Δίστασε,
                 κι έπειτα γύρισε όπως είχε έρθει, προς τη βεράντα.
                   Ελάχιστα βήματα πριν από την μπαλκονόπορτα πάγωσε. Η φω-
                 νή της κυρίας Έρσκιν, βαθιά και ηχηρή, έφτασε ξεκάθαρη στ’ αυ-
                 τιά της.
                   «Δεν ξέρω τι λες. Εσύ το κανόνισες, το κανόνισες χθες. Συμ-
                 φώνησες με την κοπέλα να έρθει όσο εγώ ήμουν στο Ντέιθ. Πά-
                 ντα ο ίδιος είσαι, με κάθε ωραία κοπέλα. Δε θα το ανεχτώ, σου το
                 λέω. Δε θα το ανεχτώ».
                   Η φωνή του Έρσκιν διέκοψε, σιγανή, σχεδόν απελπισμένη.
                   «Τζάνετ, καμιά φορά νομίζω πραγματικά ότι έχεις τρελαθεί».
                   «Δεν έχω τρελαθεί εγώ, αλλά εσύ! Δεν μπορείς να μείνεις μα-
                 κριά από τις γυναίκες!»
                   «Ξέρεις ότι δεν είναι αλήθεια αυτό, Τζάνετ».
                   «Είναι αλήθεια! Ακόμα και πριν από χρόνια, στο μέρος από το
                 οποίο ήρθε αυτή η κοπέλα,το Ντίλμουθ. Τολμάς να μου πεις ότι
                 δεν ήσουν ερωτευμένος με εκείνη την ξανθιά, τη Χάλιντεϊ;»
                   «Δεν μπορείς να ξεχάσεις ποτέ τίποτα; Γιατί είναι ανάγκη να
                 λες και να ξαναλές αυτά τα πράγματα; Απλώς συγχύζεσαι και–»
                   «Εσύ το κάνεις αυτό! Μου ραγίζεις την καρδιά... Δε θα το ανε-
                 χτώ, σου το λέω! Δε θα το ανεχτώ! Σχεδιάζεις ραντεβουδάκια!
                 Με περιγελάς πίσω από την πλάτη μου! Δε με αγαπάς, ποτέ δε με
                 αγάπησες. Θα σκοτωθώ! Θα βρω έναν γκρεμό και θα πέσω. Δεν
                 τη θέλω τη ζωή μου–»
                   «Τζάνετ... Τζάνετ... για όνομα του Θεού...»
                   Η βαθιά φωνή είχε ραγίσει. Τα έντονα αναφιλητά άρχισαν να
                 πλέουν στο καλοκαιρινό αεράκι.








                                                                     29/5/2020   1:59:07
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   158
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   158                          29/5/2020   1:59:07
   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163