Page 156 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020
P. 156
156 AGATHA CHRISTIE
«Όχι, για τον Θεό, δεν τέθηκε ποτέ τέτοιο θέμα».
«Και τότε γιατί πιστεύετε ότι έφυγε;» ρώτησε η Γκουέντα.
Ο Έρσκιν κατσούφιασε. Ο τρόπος του άλλαξε, έδειξε ενδιαφέρον.
«Κατάλαβα», είπε. «Αυτό αποτελεί ένα μικρό πρόβλημα. Η ίδια
δεν... εμ... άφησε κάποια εξήγηση;»
Η Γκουέντα το σκέφτηκε. Έπειτα εξέφρασε την προσωπική
της πεποίθηση.
«Νομίζω ότι δεν άφησε ούτε λέξη. Πιστεύετε ότι έφυγε με
κάποιον άλλον;»
«Όχι, φυσικά και δεν έκανε τέτοιο πράγμα».
«Δείχνετε αρκετά βέβαιος γι’ αυτό».
«Είμαι βέβαιος».
«Και τότε γιατί έφυγε;»
«Αν έφυγε, ξαφνικά, έτσι απλά, μόνο έναν πιθανό λόγο μπορώ
να δω. Ήθελε να ξεφύγει από εμένα».
«Από εσάς;»
«Ναι. Μπορεί να φοβόταν ότι θα επιχειρούσα να την ξαναδώ,
ότι θα την ενοχλούσα διαρκώς. Πρέπει να κατάλαβε ότι ήμουν
ακόμα... τρελός μαζί της... Ναι, αυτό πρέπει να ήταν».
«Δεν εξηγεί γιατί δε γύρισε ποτέ», είπε η Γκουέντα. «Πείτε μου,
σας είπε τίποτα για τον πατέρα μου; Ότι ανησυχούσε γι’ αυτόν; Ή
ότι τον... τον φοβόταν; Κάτι τέτοιο;»
«Τον φοβόταν; Γιατί; Α, κατάλαβα, πιστεύετε ότι μπορεί να τη
ζήλευε. Ήταν ζηλιάρης ως άνθρωπος;»
«Δεν ξέρω. Όταν πέθανε εγώ ήμουν μικρή ακόμα».
«Μάλιστα, κατάλαβα. Όχι, τώρα που το ξανασκέφτομαι, έδειχνε
πάντα φυσιολογικός κι ευχάριστος. Αγαπούσε την Έλεν, ήταν περή-
φανος γι’ αυτήν – μέχρι εκεί. Όχι, εγώ ήμουν αυτός που ζήλευε
εκείνον».
«Σας φαίνονταν ευτυχισμένοι σε λογικά πλαίσια;»
«Ναι. Εγώ χάρηκα – κι όμως, ταυτόχρονα πόνεσα όταν το κα-
τάλαβα... Όχι, η Έλεν δε μου μίλησε ποτέ για τον πατέρα σας. Όπως
σας είπα, δε μέναμε σχεδόν καθόλου μόνοι μας, δεν μπορούσα-
29/5/2020 1:59:07
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 156
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 156 29/5/2020 1:59:07