Page 174 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020
P. 174

174                                         AGATHA CHRISTIE

                   «Μις Μαρπλ», είπε η Γκουέντα. «Δε σας βλέπω καλά. Θέλε-
                 τε κάτι–»
                   «Δεν είναι τίποτα, καλή μου». Η ηλικιωμένη σταμάτησε για μια
                 στιγμή κι έπειτα είπε με παράξενη επιμονή: «Ξέρετε κάτι; Δε μου
                 αρέσει καθόλου το συμβάν με το δίχτυ του τένις. Που το έκαναν
                 κουρέλι. Ακόμα κι έτσι–»
                   Σταμάτησε. Ο Ζιλ την κοίταξε με περιέργεια.
                   «Δεν καταλαβαίνω πολύ καλά–» ξεκίνησε.
                   «Αλήθεια; Εμένα μου φαίνεται τρομερά απλό. Ωστόσο, ίσως
                 είναι καλύτερα που δεν καταλαβαίνετε. Και σε κάθε περίπτωση,
                 μπορεί να κάνω λάθος. Και τώρα πείτε μου, πώς τα πήγατε στο
                 Νορθάμπερλαντ;»
                   Της εξιστόρησαν τις δραστηριότητές τους και η μις Μαρπλ
                 άκουσε με προσοχή.
                   «Στην πραγματικότητα η όλη ιστορία είναι πολύ θλιβερή», είπε
                 η Γκουέντα. «Τραγική, θα έλεγα».
                   «Ναι, πραγματικά. Είναι πολύ κρίμα».
                   «Έτσι ένιωσα κι εγώ. Τι πρέπει να περνά αυτός ο άνθρωπος–»
                   «Αυτός; Α, ναι. Ναι, φυσικά».
                   «Εσείς, όμως, εννοούσατε–»
                   «Κοιτάξτε, εγώ σκεφτόμουν εκείνη, τη σύζυγο. Είναι μάλλον
                 τρελά ερωτευμένη μαζί του κι εκείνος την παντρεύτηκε επειδή
                 ήταν κατάλληλη, ή ίσως επειδή τη λυπόταν, ή για κάποιον από
                 τους απόλυτα ευγενικούς και συνετούς λόγους που συχνά έχουν
                 οι άνδρες, και οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι τόσο τρομερά
                 άδικοι».
                   «Ξέρω εκατό τρόπους να αγαπάς
                   Και όλοι τους θλίβουν τον αγαπημένο», απάγγειλε μαλακά ο Ζιλ.
                   Η μις Μαρπλ γύρισε προς το μέρος του.
                   «Είναι μεγάλη αλήθεια αυτό. Η ζήλια, ξέρετε, συνήθως δεν εί-
                 ναι θέμα αιτίων. Είναι κάτι πολύ πιο –πώς να το πω;– θεμελιώδες.
                 Βασίζεται στην επίγνωση ότι η αγάπη που νιώθει κανείς δε βρί-
                 σκει ανταπόδοση. Κι έτσι περιμένει, παρακολουθεί, προσδοκά... ότι








                                                                     29/5/2020   1:59:09
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   174                          29/5/2020   1:59:09
          H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd   174
   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179