Page 42 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

42 AGATHA CHRISTIE

απλές, πιο κοινότοπες εξηγήσεις. Μπορούμε να ξεκαθαρίσουμε
τα γεγονότα; Έχουμε τρία συγκεκριμένα συμβάντα που σε τάρα-
ξαν. Ένα μονοπάτι στον κήπο στο οποίο είχαν φυτέψει θάμνους
μα εσύ ένιωθες την ύπαρξή του, μια πόρτα την οποία είχαν χτίσει,
και μια ταπετσαρία την οποία εσύ φαντάστηκες σωστά και με κά-
θε λεπτομέρεια χωρίς να την έχεις δει. Τα λέω καλά;»
«Ναι».
«Ωραία, λοιπόν. Η πιο εύκολη, η πιο φυσική εξήγηση θα ήταν
πως τα είχες ξαναδεί».
«Σε κάποια άλλη ζωή, εννοείτε;»
«Όχι βέβαια, καλή μου. Σε αυτή τη ζωή εννοώ. Εννοώ ότι
μπορεί να είναι πραγματικές αναμνήσεις».
«Μα ήρθα στην Αγγλία μόλις πριν από έναν μήνα, μις Μαρπλ».
«Είσαι απόλυτα σίγουρη γι’ αυτό, καλή μου;»
«Φυσικά και είμαι σίγουρη. Έχω περάσει όλη μου τη ζωή κο-
ντά στο Κράιστσερτς, στη Νέα Ζηλανδία».
«Εκεί γεννήθηκες;»
«Όχι, γεννήθηκα στην Ινδία. Ο πατέρας μου ήταν αξιωματικός
στον Βρετανικό Στρατό. Η μητέρα μου πέθανε ένα-δυο χρόνια μετά
τη γέννησή μου κι εκείνος με έστειλε πίσω στους δικούς της, στη
Νέα Ζηλανδία, για να με μεγαλώσουν. Έπειτα πέθανε κι ο ίδιος,
ένα-δυο χρόνια αργότερα».
«Θυμάσαι να ταξιδεύεις από την Ινδία στη Νέα Ζηλανδία;»
«Δε θα το έλεγα. Θυμάμαι, όμως, τρομερά ακαθόριστα, να βρί-
σκομαι σε ένα πλοίο. Ένα στρογγυλό παράθυρο, μάλλον φινιστρί-
νι. Κι έναν άνδρα με λευκή στολή και κόκκινο πρόσωπο, γαλάζια
μάτια κι ένα σημάδι στο πιγούνι – ουλή, φαντάζομαι. Με πετούσε
στον αέρα και θυμάμαι ότι εγώ λίγο τρόμαζα και λίγο το απολάμ-
βανα. Μα είναι όλα πολύ αποσπασματικά».
«Θυμάσαι καμία νταντά ή καμία βάγια;»
«Δεν ήταν βάγια, ήταν νταντά. Την νταντά τη θυμάμαι επειδή
έμεινε κάμποσο καιρό – ώσπου έκλεισα τα πέντε. Μου έφτιαχνε
παπάκια από χαρτί. Ναι, ήταν κι εκείνη στο πλοίο. Με κατσάδια-

29/5/2020 1:58:38
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 42
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 42 29/5/2020 1:58:38