Page 44 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

44 AGATHA CHRISTIE

και σου άρεσε. Ήταν στο κατάλληλο μέγεθος και σε λογική τιμή κι
έτσι το αγόρασες. Όχι, δεν είναι τελείως απίθανο. Αν το σπίτι ήταν
αυτό που αποκαλούμε (δίκαια, ίσως) στοιχειωμένο, θα είχες αντι-
δράσει διαφορετικά, νομίζω. Εσύ, όμως, δεν ένιωσες καμία βία
ή αποστροφή, με εξαίρεση, όπως μου είπες, μια πολύ συγκεκρι-
μένη στιγμή, όταν άρχισες να κατεβαίνεις τη σκάλα και κοίταξες
το χολ από ψηλά».
Μια κάπως τρομαγμένη έκφραση επέστρεψε στα μάτια της
Γκουέντα.
Είπε: «Εννοείτε ότι... ότι η Έλεν... ότι είναι κι αυτό αλήθεια;»
Η μις Μαρπλ αποκρίθηκε μαλακά: «Ναι, καλή μου, έτσι νομί-
ζω... Νομίζω πως πρέπει να θεωρήσουμε ότι, αν τα άλλα πράγ-
ματα είναι αναμνήσεις, τότε είναι κι αυτό ανάμνηση...»
«Ότι πράγματι είδα μια γυναίκα να δολοφονείται, να στραγγαλί-
ζεται, και να κείτεται εκεί, νεκρή;»
«Μάλλον δεν ήξερες συνειδητά ότι την είχαν στραγγαλίσει. Αυ-
τό αναφέρθηκε χθες βράδυ στο έργο και ταιριάζει με την ενήλικη
αναγνώριση του τι πρέπει να σημαίνει ένα μπλάβο, συστραμμένο
πρόσωπο. Νομίζω πως ένα πολύ μικρό παιδί που κατεβαίνει τα
σκαλιά νυχοπατώντας θα συνειδητοποιούσε τη βία, τον θάνατο και
τη μοχθηρία και θα τα συσχέτιζε με μια συγκεκριμένη αλληλου-
χία λέξεων, επειδή νομίζω πως δε χωρά αμφιβολία ότι ο δολο-
φόνος είπε αυτά τα λόγια. Για ένα παιδί το σοκ θα ήταν τεράστιο.
Τα παιδιά είναι αλλόκοτα πλασματάκια. Αν τρομάξουν πολύ, ιδιαί-
τερα από κάτι που δεν καταλαβαίνουν, δε μιλούν γι’ αυτό. Το κρα-
τούν μέσα τους. Ίσως φαίνεται να το ξεχνούν. Όμως η ανάμνηση
είναι ακόμα εκεί, βαθιά μέσα».
Η Γκουέντα πήρε μια βαθιά ανάσα.
«Και πιστεύετε ότι αυτό συνέβη και σ’ εμένα; Γιατί, όμως, δεν
τα θυμάμαι όλα τώρα;»
«Δε θυμόμαστε κατά παραγγελία. Και συχνά, όταν προσπαθού-
με να το κάνουμε, η ανάμνηση απομακρύνεται ακόμα περισσό-
τερο. Πιστεύω, όμως, ότι υπάρχουν κάποιες ενδείξεις πως πράγ-

29/5/2020 1:58:39
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 44
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 44 29/5/2020 1:58:39