Page 352 - JULIO

Ao teu lado atopei sentido á vida, ao teu lado cada 8
día convértese nunha aventura, ao teu lado vale a
pena vivir o presente. O meu único inimigo é o paso
do tempo, e é que non podería soportar ver como che

apagas, para despois perderche para sempre.

Prométeme que estarás sempre ao meu lado, e xamais
desaparecerás da miña vida. Iso é o único que necesito
escoitar para poder converterme na persoa máis feliz
sobre a terra.

Grazas por ensinarme a cara positiva do amor, onde o
mellor da vida é estar á beira desa persoa, sen
importar as condicións, tan só o gozar da mutua
compañía.

Ámoche con toda a miña alma.

Vida miña:

Entre silencios ámoche, venéroche, cóidoche e
protéxoche. Entre soños levanto un lugar para terche
xunto a min.

Edifico un recuncho onde só nós sexamos creación e
vida. Nun suave soplido estival ou no rocío de cada

madrugada túa envíoche bicos e abrazos, mensaxes
cargadas de moitos sentimentos mentres entre cartas
e poemas imos afianzando un amor que gusta, porque
todo o grande, todo o bo e todo o mellor sempre está

reservado para o final.

O tempo presentouse estraño, case gris, pero eu se
cal é a causa, e é a que me leva a estar ausente de
ti, das túas letras, das túas palabras que para min
son o bálsamo que necesito para suavizar esta

distancia.

Sempre que escríboche dígoche que non todos os días
son iguais, hai días nos que che estraño tanto que
abrazo a miña almofada que é o meu confidente, esa
que recolle as miñas bágoas, esa a a que lle podo

falar de ti, murmurar o teu nome e abrazala coma se
aquí estiveses ti.