Page 354 - JULIO
P. 354
E de estar aquí escribindo e estrañando, sei que che 10
cielo, e máis que nada no mundo o meu soño é
abrazarche ata quedarme durmido nos teus brazos
esperando o novo día para volver loitar por este
amor.
O teu corazón está asegurado comigo, e o meu contigo,
seino porque só ti tes a chave para chegar ata min.
Só ti sabes como sinto, como cielo… só ti, nunca
outro, só ti o meu amor, xa vén un novo amencer, ese
que cada día me achega máis a ti.
Espérame amor meu, que xa pronto estarei xunto a ti.
Ámoche máis que á miña vida.
Nunca deixes de soñarme
Hoxe deiteime e levánteme, non podía estar na cama a
miña almofada que sabe as miñas tolemias, alí quedo
engurrada silenciosa, non podía durmir, aínda
soábanme as belas palabras que sempre me dis cando
nos atopamos no noso computador, cando tes o corpo
moi esperto con tantas palabras sensuais non lograr
estar tranquilo e non vén o soño...
Volvín prender o meu pc, para envorcar alí todas as
miñas ansias que teño de ti, os meus dedos rápidos
escriben todo o que neste momento estou a sentir, así
media durmido dicíache ven amor que che necesito, o
meu corazón está contento, sabe que son a dona do teu
amor...
E ti es a miña luz... esa que me aluma cando o camiño
ponse escuro.
Ás veces quixese estar tan lonxe de todos, onde só
existamos ti e eu, non escoitar a ninguén se o que
facemos está ben ou mal.
Ámoche e aínda na distancia, aínda no máis doloroso,
sempre apareces o teu para serenar o meu corazón.