Page 115 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 115

Werken bij het DVI is werken volgens een eigen filosofie. Bij het
DVI worden ante- en post-mortemgegevens strikt gescheiden.
Dat is goed, want anders riskeer je dat ante-mortemgegevens je
onderzoek kleuren. Maar dat heeft ook een andere consequentie.
Wij werken met post-mortemgegevens, letterlijk met een dood
voorwerp.
Door met die vrouwelijke rijkswachter naar de ouders te gaan
en met haar te praten werd dat dode lichaam dat ik een uur te-
voren nog op de autopsietafel had zien liggen, een mens van
vlees en bloed. Maar net door die autopsie weet je meer dan de
mensen die voor je staan. Je moet zwijgen, je mag niets zeggen.
Dié confrontatie is voor mij het ergst. Net zoals bij een verkeers-
ongeval in de buurt van Kortrijk toen een familie plotseling de
autopsiezaal binnenstormde, terwijl ik nog foto’s aan het nemen
was van het verhakkelde lichaam. Dat kost me dagen slaap.

Diefstal

De jaren die ik als politiefotograaf bij het DVI werk, hebben me
veel geleerd. Regel nummer één: doe nooit een berging bij nacht.
De zichtbaarheid is slecht, je kunt zelf verwondingen oplopen en
je doet je werk in ieder geval slecht aangezien je de kleine details
onmogelijk kunt zien. Maar leg dat eens uit aan de families die
handenwringend achter het rood-witte lint staan! Leg hen eens
uit dat alleen nauwgezet, gedetailleerd en soms langzaam wer-
ken hen op lange termijn zal helpen. Vertel hun eens dat een
rampplaats zo goed moet worden bewaakt omdat er altijd crea-
turen rondlopen die niets liever doen dan lijken bestelen. Over-
al zijn rampenplannen, maar zelden houden ze rekening met
gauwdieven. En dat is gevaarlijk.
Ik herinner mij een ramp met een vrouw die juwelen droeg.
De wetsgeneesheer had ze afgenomen en ik had ze gefotografeerd.
Het is evident dat wij ze laten reinigen voor we ze aan de fami-
lies teruggeven. Dat reinigen doen wij niet zelf, we hebben con-

115