Page 293 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 293

A. Interpunkcja



                        A.   INTERPUNKCJA

                             LA PONCTUATION

                  494  Interpunkcja  jest  zbiorem  zasad  stosowania  znaków  graficznych  pozwalających
                        podzielić teksty pisane na jednostki zdaniowe i ich części. Pozwala również na zazna-
                        czenie w pisowni niektórych zmian w melodii zdania.

                  495  Znakami  interpunkcyjnymi  (signes  de  ponctuation)  w  języku  francuskim  są:
                        kropka (.), znak zapytania (?), wykrzyknik (!), przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:),
                        wielokropek (…), nawias [( )], nawias kwadratowy ([ ]), cudzysłów (« »), myślnik (–),
                        gwiazdka lub odsyłacz (*), akapit oraz ukośnik (/). 1
                  496  Kropka (point) sygnalizuje koniec zdania. Może także być stosowana po skrótach wyrazów:
                                Élisabeth Alione pleure en silence. Ce n’est pas une scène.
                                L’homme a frappé sur la table légèrement. (M. Duras)
                                Infin. pr. (Infinitif présent)
                                P.S. (Post scriptum).  L’U.E.O. (Union de l’Europe occidentale)

                  497  Znak zapytania (point d’interrogation) występuje na końcu zdania wyrażającego
                        pytanie niezależne:
                                Qu’est-elle devenue ? Où est-elle ? Où se cache-t-elle ?

                  498  Wykrzyknik (point d’exclamation) występuje na końcu wyrażenia wykrzyknikowego:
                                Malédiction ! On me persécute ! Assez ! Égorgez les chiens, le bouffon ! Je suis la proie des
                                chiens ! Debout ! (M. de Ghelderode)

                  499  Przecinek (virgule) wskazuje na krótką pauzę.
                        a)  W zdaniu pojedynczym używa się przecinka, aby:
                           o
                          1  Oddzielić  w  nim  elementy  o  podobnym  charakterze  (podmioty,  dopełnienia,
                            okoliczniki, przydawki, orzeczniki), które nie są połączone spójnikami et, ou, ni:
                                Il  fut  la  cause  de  cent  douze  suicides,  de  neuf  crimes  sensationnels,  d’innombrables
                                faillites, ruines et débâcles financières. (J. Ray)
                          UWAGA
                          Jeżeli  spójniki:  et, ou, ni  występują  dwukrotnie  lub  częściej  w  tym  samym  zdaniu,  należy
                          poszczególne zdania współrzędne oddzielić przecinkami:
                                Et la terre, et le fleuve, et leur flotte, et le port,
                                Sont des champs de carnage où triomphe la mort. (P. Corneille)
                                Les idées qui se présentent aux gens qui sont bien élevés, et qui ont un grand esprit, sont
                                ou naïves, ou nobles, ou sublimes. (Ch. de Montesquieu) 2
                                Non, le monde ni l’expérience, ni la philosophie, ni la mort ne se laissent enfermer au
                                théâtre, dans le tribunal ni dans une leçon. (M. Serres)

                        1.  W  tekście  drukowanym  w  języku  francuskim  przed  znakiem  zapytania,  wykrzyknikiem,  średnikiem
                          i dwukropkiem stosujemy odstęp. (przyp. tłum.)
                        2.  W powyższym przykładzie przecinek przed spójnikiem et nie jest związany z powtórzeniem tego spój-
                          nika w zdaniu, lecz z faktem, że mamy do czynienia z wtrąceniem. (przyp. tłum.)

                                                                                            293
   288   289   290   291   292   293   294   295   296   297   298