Page 251 - Bogusław Kubiak_Podroze po Polsce_Flipbook na dzwonek_pl
P. 251
KLUCZ
trzepot − szybkie ruchy czegoś na wietrze; też: dźwięki towarzyszące takim ruchom
zawijać − o statku: wpływać do portu
zbawienie − to, co ratuje, wybawia od czegoś; według nauki chrześcijańskiej: wieczna szczęśliwość duszy po śmierci
IV. | a – 4 | b – 5 | c – 1 | d – 3 | e – 2 |
V. | 1. − b | 2. − c | 3. − b | 4. − a | 5. − c | 6.− b | 7. − b |
VI.
1. Półwysep Helski z jednej strony otacza Małe Morze, czyli Zatoka Pucka, a z drugiej Duże Morze, czyli Bałtyk.
2. W miejscu, gdzie leży Kuźnica, mierzeja ma 200 m szerokości.
3. Na Półwyspie Helskim są piękne plaże, ciekawe zabytki, przytulne pensjonaty, wydmy, rybackie wioski oraz
„pachnące” jodem deptaki.
4. W 1931 r. zainaugurowano pierwszy sezon w Juracie.
5. Na samym końcu półwyspu – czyli na chwoście krowiego ogona – usadowił się Hel.
6. Ze szczytu latarni morskiej na Helu widać jak na dłoni, że miasto aż z trzech stron jest otoczone Bałtykiem.
7. Plaża od strony Zatoki Puckiej kilkanaście lat temu musiała ustąpić miejsca fokarium, które ratuje bałtyckie foki.
8. Zdaniem wielu turystów Jastarnia to najpiękniejsza miejscowość półwyspu.
9. Rybacka Chata to miniskansen, który może się poszczycić oryginalnym XIX-wiecznym wyposażeniem wnętrza oraz
ciekawą wystawą sprzętów używanych przez rybaków Półwyspu Helskiego na przestrzeni ostatnich pięciu wieków.
10. Wody Zatoki Puckiej szybko się nagrzewają, w sierpniu mają najwyższą temperaturę, woda sięga tylko do pasa, dno
jest piaszczyste, a tafla płaska niczym jezioro.
VII. 1. załamujący się 2. sztorm 3. korek drogowy 4. łowca 5. niezatapialny 6. porażający 7. rozsądnie 8. rzęsisty 9. żywioł
10. śledzić 11. falochron 12. zjawisko 13. wymarzony 14. zakres 15. zderzenie
IX.
Mianownik Hel Puck Chałupy Jurata
Dopełniacz Helu Pucka Chałup Juraty
Celownik Helowi Puckowi Chałupom Juracie
Biernik Hel Puck Chałupy Juratę
Narzędnik Helem Puckiem Chałupami Juratą
Miejscownik Helu Pucku Chałupach Juracie
Wołacz Helu! Pucku! Chałupy! Jurato!
X. 1. zabytków 2. połowów 3. mekką 4. centra 5. łodzie 6. Mierzei 7. fok 8. tawerny 9. sprzęcie 10. desce
XI. 1. nanosiły 2. zawijały 3. dojechali 4. odstraszały 5. wdrapał się 6. przegapiłem 7. krzyżowały się 8. zmąciły
9. nagrzewała się 10. konserwowali
XIII. Przykładowe odpowiedzi:
burzyć się – kotłować się, kłębić się; znaczenie – pozycja, status; głównie – zwłaszcza, szczególnie; wspaniały –
niezwykły, nadzwyczajny; ceramika – porcelana, fajans; zawiść – zazdrość, nienawiść; uciskać – ciemiężyć, gnębić;
wymagać – żądać, wymuszać; zalewać – zatapiać, pogrążać; struga – strumień, potok; zamroczony – odurzony,
oszołomiony; ujść – zbiec, czmychnąć; głębina – otchłań, czeluść; przeżyć – przetrwać, ocaleć
XVIII.
1 P O D O P I E C Z N Y
2 P U C H A T Y
3 P S T R O K A T Y
4 F A L O C H R O N
5 W Y S Ł A N N I K
6 B U R Z A
7 N I E Z A T A P I A L N Y
8 C Z U L E
9 S N O B I S T Y C Z N Y
10 F O K A R I U M
11 N U D Y S T A
XVIII. NAŁĘCZÓW − MIASTO JAK OGRÓD
I. Nałęczów – miasto we wschodniej części Polski, w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w północno-
zachodniej części Wyżyny Lubelskiej, zwanej Płaskowyżem Nałęczowskim.
II. Herb Nałęczowa powstał z połączenia dwóch herbów szlacheckich: Pilawa po lewej stronie i po prawej stronie Nałęcz.
Herbem Nałęcz tytułował się Stanisław Małachowski, starosta wąwolnicki, jeden z właścicieli Nałęczowa, natomiast
Pilawą jego małżonka, Marianna z Potockich. Pilawa przedstawia w polu błękitnym półtrzeciakrzyż srebrny, a Nałęcz
w polu czerwonym nałęczkę srebrną − staropolską chustę służącą jako przepaska na głowę lub ręcznik.
249