Page 120 - ภัมภีร์กศน.
P. 120
ผลจากอดีตและย่อมต่อเนื่องไปสู่ในอนาคต ผลจากการเปลี่ยนแปลงด้าน
ชีววิทยาและองค์ประกอบเกี่ยวกับจิตวิทยาและสังคมวิทยาในแต่ช่วงวัย
ของผู้ใหญ่ จะมีผลต่อเป้าหมายของการเรียนรู้ ซึ่ง โลเวลล์ (Lovell,
1980 : 14-18) สรุปไว้ดังนี้
1. การเรียนรู้ในช่วงอายุ 16-20 ปี
ระยะนี้เป็นช่วงต่อเนื่องระหว่างวัยรุ่น กำลังพัฒนาเข้าสู่
ขั้นตอนการเป็นผู้ใหญ่ ยังอยู่ในช่วงการเรียนรู้ทั้งในระบบและนอกระบบ
ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับสภาพสังคมก็จะมีการแปลี่ยนแปลงบทบาทในการ
พึ่งพา พ่อ แม่ หรือ ผู้ปกครอง ไปสู่ลักษณะเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น
มีความคิดสร้างสรรค์ ชอบเข้าสังคม และมักยึดถืออุดมคติ ดังนั้นการ
เรียนรู้ควรเป็นความรู้ ความเข้าใจในการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกายจาก
วัยเด็กสู่วัยรุ่น ตลอดจนแบบอย่างพฤติกรรมที่เหมาะสมไปสู่การเกิด
พฤติกรรมที่เบี่ยงเบน
2. การเรียนรู้ในช่วงอายุ 20-25 ปี
เป็นระยะที่ผ่านช่วงที่เป็นวัยรุ่นมาแล้ว บุคคลจะมีการ
พัฒนาการด้านร่างกาย แต่มีอัตราพัฒนาการด้านการเจริญเติบโต
ร่างกายลดลงเมื่อเทียบกับระยะวัยแรกรุ่น พัฒนาการทางสังคม ด้าน
จิตใจและอารมณ์ผสมผสานกันมากขึ้น ซึ่งวัยนี้นับว่าอยู่ในช่วงของผู้ใหญ่
ตอนต้น (Early Adulthood) จะได้การยอมรับว่ามีความเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว
มากยิ่งขึ้น และเริ่มมีการงานอาชีพแน่นอนมั่นคงขึ้น ตลอดจนเริ่มชีวิตคู่
การแต่งงาน และมีภาระทางด้านครอบครัวติดตามมาให้ต้องรับผิดชอบ
ดูแล วัยนี้สามารถให้ความช่วยเหลือแก่สังคมได้บ้างแล้ว ดังนั้นการเรียนรู้
ควรเป็นความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับครอบครัวศึกษา การสร้างงานสร้าง
อาชีพ เป็นต้น
เอกสารสาระหลักการและแนวคิดประกอบการดำเนินงาน กศน. : คัมภีร์ กศน.
