Page 121 - ภัมภีร์กศน.
P. 121

3.  การเรียนรู้ในช่วงอายุ 25-40 ปี
                       คนในช่วงวัยนี้  เป็นช่วงของผู้ใหญ่วัยกลางคน  (Middle

             Adulthood) มีการพัฒนาการและเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน คือ ความมั่นคง
             ทางเศรษฐกิจและบทบาททางสังคม  ส่วนมากสามารถแสวงหาความ
             มั่นคงและก้าวหน้าทางอาชีพได้แล้ว มีชื่อเสียงและเกียรติทางสังคมมาก

             ขึ้น ซึ่งนับว่าเป็นวัยที่กำลังมีศักยภาพที่สามารถจะพัฒนาตนเองได้อย่าง
             เต็มที่ สุขภาพทางด้านร่างกายและสติปัญญาของคนวัยนี้นับได้ว่าพัฒนา
             จนถึงขั้นสูงสุดแล้ว ดังนั้นการเรียนรู้ควรเป็นทางด้านการบริหาร การจัด

             งาน และการเข้าสู่สังคมเพื่อให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงฐานะทาง
             สังคม เป็นต้น
                     4.  การเรียนรู้ในช่วงอายุ 40-60 ปี

                       คนในช่วงวัยนี้  เป็นช่วงของผู้ใหญ่ตอนปลาย  (Late
             Adulthood) ซึ่งต่อเนื่องจากผู้ใหญ่วัยกลางคน จึงค่อนข้างเป็นระยะที่

             บุคคลมีสถานะทางเศรษฐกิจและสังคมสมบูรณ์สุดขีด สภาพทางด้าน
             ร่างกายมีการเสื่อมสภาพทางด้านร่างกาย  ทำให้เกิดข้อจำกัดต่อการ
             เรียนรู้ ส่วนด้านการประกอบอาชีพการงาน มักจะคิดถึงโอกาสและความ

             ก้าวหน้าในการงานอาชีพ ซึ่งนับได้ว่ามีโอกาสน้อยลงไปด้วยหรือแทบไม่มี
             อีกต่อไป หลาย ๆ คนมักจะทบทวนถึงอดีตและเปรียบเทียบกับสภาพ

             ปัจจุบันในแง่มุมต่าง ๆ โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวกับทัศนคติ ค่านิยม และ
             ความเชื่อต่าง ๆ เพื่อปรับสภาพเกี่ยวกับมโนภาพแห่งตนให้เหมาะสมและ
             สอดคล้องกับสภาพของร่างกาย ดังนั้นการเรียนรู้ควรเป็นด้านการเตรียม

             ความพร้อมการเข้าสู่วัยสูงอายุ และการดูแลรักษาสุขภาพ เป็นต้น







                        เอกสารสาระหลักการและแนวคิดประกอบการดำเนินงาน กศน. : คัมภีร์ กศน.
   116   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126