Page 142 - ภัมภีร์กศน.
P. 142

ที่ผู้เรียนไม่สามารถดึงเอาความรู้ที่มีประสบการณ์จริง ๆ ออกมาจากการ
          จัดกระบวนการเรียนรู้ได้
                 2.  การประเมินประสิทธิภาพของการเรียนรู้จากประสบการณ์

          นั้น  ยังไม่มีขั้นตอนที่ชัดเจนเป็นที่ยอมรับ  ผู้ดำเนินกิจกรรมควรต้อง
          พิจารณาว่าวิธีการเรียนรู้จากประสบการณ์นั้น ดำเนินการไปอย่างไรวิธี
          การประเมินผลจะต้องหลากหลาย และจะต้องอยู่บทพื้นฐานของเกณฑ์
          ที่เหมาะสมกับการเรียนรู้จากประสบการณ์ไม่ได้จะเกิดอยู่แต่การหา

          คำตอบที่ถูกต้อง
                 3.  ผู้จัดกิจกรรมการเรียนรู้ควรต้องพิจารณาก่อนว่าเราต้องการ
          ให้เขาเรียนรู้อะไร  และทำไมถึงต้องการให้เขารู้สิ่งนั้น  ๆ การหาความ

          จำเป็นในการเรียนการสอน หรือการฝึกอบรม และการกำหนดความคาด
          หวังที่เป็นจริงสมเหตุสมผล จึงเป็นสิ่งสำคัญเพราะเท่ากับเป็นการวาง
          กรอบประสบการณ์การเรียนรู้ให้แก่ผู้สอนและผู้เรียน  การเชื่อมโยง
          กิจกรรมต่างๆ ไปสู่วัตถุประสงค์การเรียนรู้ จึงเป็นสื่งสำคัญ อย่างยิ่ง

          เมื่อสถานการจำลองเหล่านั้นจะถูกใช้เพื่อดึงประเด็นต่าง ๆ  ของการ
          เรียนรู้ออกมาจากผู้เรียน
                 4.  การที่จะให้การเรียนรู้เกิดขึ้นได้ผู้เรียนควรมีส่วนร่วมในการ
          กำหนดผลของการเรียนรู้ที่คาดว่าจะได้รับและให้เสนอแนะเพิ่มเติมได้

          การออกแบบการเรียนรู้ควรจะมีการยืดหยุ่นพอสมควร เนื่องจากผลลัพธ์
          ของการเรียนรู้ทักษะขยายกว้างออกไปในระหว่างขั้นตอนการออกแบบและ
          การนำออกไปปฎิบัติซึ่งจะมีผลทำให้การเรียนการสอนไม่บรรลุวัตถุประสงค์
          ในการเรียนรู้ที่กำหนดตั้งไว้แต่แรก  ทั้งนี้เราสามารถป้องกันได้ด้วย

          แผนการทำงาน หรือสัญญาที่กำหนดความคาดหมาย  ความรับผิดชอบ
          ช่วงเวลาที่เหมาะสม และผลลัพธ์ของโครงการ หรือพันธกิจของสมาชิก
          ทุกคนที่จะสัมผัสกับประสบการณ์ ความรู้ความรับผิดชอบ และกำหนด

          สัญญา และขั้นตอนที่จะนำมาใช้ในสถานการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นมา



               เอกสารสาระหลักการและแนวคิดประกอบการดำเนินงาน กศน. : คัมภีร์ กศน.
   137   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147