Page 38 - OB
P. 38

22    บทที่ 1



               บทสรุป



                          พฤติกรรมองค์การ หมายถึง การศึกษาอย่างเป็นระบบเกี่ยวกับอิทธิพลของ
               พฤติกรรมบุคคล กลุ่มบุคคล และองค์การ โดยมีเป้ าหมายเพื่อน าความรู้ความเข้าใจดังกล่าวมา

               ประยุกต์ใช้ในการเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลในการด าเนินงานขององค์การ ซึ่งใน

               การศึกษาวิชาพฤติกรรมองค์การอย่างเป็นระบบและมีเหตุผลนั้น มีเทคนิคที่ใช้ในการศึกษา
               หลายวิธี เช่น การสังเกตตามธรรมชาติ การใช้กรณีศึกษา การส ารวจ หรือการทดลอง

                          โดยวิชาพฤติกรรมองค์การนั้น ถือว่าเป็นวิชาที่มีการประยุกต์จากองค์ความรู้ด้าน

               พฤติกรรมศาสตร์ในหลากหลายสาขาวิชา ได้แก่ จิตวิทยา จิตวิทยาสังคม สังคมวิทยา และ

               มานุษยวิทยา โดยส าหรับการศึกษาพฤติกรรมองค์การนั้นจะนิยมแบ่งออกเป็น 3 ระดับ ได้แก่
               ระดับปัจเจกบุคคล ซึ่งให้ความสนใจในเรื่องคุณลักษณะต่างๆ ของมนุษย์ ที่ท าให้บุคคลแสดง

               พฤติกรรมในการท างานที่แตกต่างกัน ได้แก่หัวข้อเรื่องบุคลิกภาพ ค่านิยมและทัศนคติ การ

               รับรู้ การตัดสินใจของแต่ละบุคคล การจูงใจ เป็นต้น ระดับกลุ่ม ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่เกิดจากการ
               รวมตัวของบุคคลที่มีพฤติกรรมที่แตกต่างกัน ได้แก่หัวข้อเรื่อง การสร้างทีมงาน การตัดสินใจ

               โดยกลุ่ม การติดต่อสื่อสาร ภาวะผู้น า ความขัดแย้ง เป็นต้น และระดับองค์การ ซึ่งเป็นการรวม

               โครงสร้างพฤติกรรมปัจเจกบุคคล และพฤติกรรมกลุ่มเข้าด้วยกัน ได้แก่ ทฤษฏีและโครงสร้าง

               ขององค์การ วัฒนธรรมองค์การ และสภาพแวดล้อมขององค์การ
                          ทั้งนี้ การศึกษาวิชาพฤติกรรมองค์การนั้น จะช่วยให้ผู้ที่ศึกษาสามารถอธิบาย

               มูลเหตุหรือที่มาของพฤติกรรมมนุษย์ที่แสดงออกมา ช่วยให้สามารถท านายพฤติกรรมของ

               มนุษย์ในอนาคต และช่วยให้สามารถควบคุมพฤติกรรมของมนุษย์ไปในทางที่เหมาะสมและมี
               จริยธรรม โดยเป้ าหมายหรือผลลัพธ์สุดท้ายของการศึกษาพฤติกรรมองค์การก็เพื่อสร้างความ

               พึงพอใจในการท างานให้แก่พนักงาน การเพิ่มผลผลิตให้กับองค์การ การลดอัตราการขาดงาน

               ของพนักงาน และการลดอัตราการลาออกจากงานของพนักงาน ดังนั้น ส าหรับนักบริหาร
               ทรัพยากรมนุษย์แล้ว วิชาพฤติกรรมองค์การถือว่ามีความส าคัญและจ าเป็นอย่างยิ่ง  โดย

               ความสัมพันธ์ระหว่างศาสตร์พฤติกรรมองค์การกับการบริหารทรัพยากรมนุษย์ ได้ถูกน ามา

               ประยุกต์ใช้และเห็นความส าคัญมากขึ้นตามพัฒนาการของการบริหารทรัพยากรมนุษย์ที่
               เปลี่ยนแปลงไปในแต่ละยุค  ซึ่งการน ามาประยุกต์ใช้จะครอบคลุมในขอบเขตงานด้านการ

               บริหารทรัพยากรมนุษย์ 3 ด้าน ซึ่งเริ่มตั้งแต่กระบวนการได้บุคลากรที่มีศักยภาพเข้าสู่องค์การ

               การดูแลรักษาและพัฒนาบุคลากร และการให้บุคลากรพ้นจากงาน โดยแนวคิดทฤษฏีที่ส าคัญ
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43