Page 183 - QODIROVA D. ТУПРОҚ ФИЗИКАСИ elektron darslik
P. 183

Paxta  maydonlarida  suv  sarfi  miqdorining  o‘zgarishidagi  bu
            qonuniyat  boshqa  xil  tuproq-iqlim  va  meliorativ  sharoitda  ham  qayd

            qilinadi.
                   Respublikamizning  paxta  etishtiradigan  hududlarining  iqlim
            sharoitlari  bir  xil  emas.  Shu  munosabat  bilan  mazkur  hududlarda

            tushadigan  yog‘in-sochin  miqdori,  tuproqning  namlanish  darajasi,  undan
            sarflanadigan suv miqdori va h.k. o‘zgaradi. Masalan, Qoraqolpog‘istonda
                                                                                             0
                                             0
                                                                        0
            o‘rtacha yillik harorat 10 S, Toshkentda 13,5 , Termizda -17 S ni tashkil
            etadi.  Binobarin,  bunday  sharoitda  tuproqning  isish  darajasi  undan
            sarflanadigan  suv  miqdori  bir  xil  ko‘rsatkichga  ega  bo‘lmaydi.  Bu
            ma’lumotlar  asosida  O‘zbekistonning  paxta  etishtiradigan  hududlari  3  ta
            zonaga bo‘linadi: shimoliy tumanlarda - bunga Qoraqolpog‘iston, Xorazm

            tumani:  markaziy  zona  Toshkent,  Farg‘ona  vodiysi,  Samarqand,  Jizzax.
            Sirdaryo tumanlari; janubiy zona – bunga Buxoro, Navoiy, Surxondaryo,
            Qashqadaryo tumanlari kiradi va bu mintaqalar uchun sug‘orish me’yorini

            belgilashda  quyidagi  koeffitsientlar  qabul  qilinadi:  shimoliy  mintaqa
            uchun  0,8;  markaziy  mintaqa  –  1,0;  janubiy  mintaqa  –  1,2.  Masalan,
            Markaziy  mintaqa  tumanlari  uchun  g‘o‘zaning  yillik  sug‘orish  me’yori
                       3
            5000  m   deb  belgilangan  bo‘lsa,  bu  me’yor  shimoliy  mintaqa  tumanlari
            belgilangan  bo‘lsa,  bu  me’yor  shimoliy  mintaqa  tumanlari  uchun
                                    3
                                                                                                            3
            5000x0,8=4000 m , janubiy mintaqa tumanlari uchun 5000x1,2=6000 m
            ni  tashkil  etadi.  Darhaqiqat,  shimoliy  paxta  etishtiriladigan  hududlarda
            iqlim birmuncha salqin va nam bo‘lganligidan bu erlarda g‘o‘zaning suvga
            bo‘lgan  ehtiyoji  markaziy,  ayniqsa  janubiy  mintaqalardagiga  qaraganda
            ancha kamdir.

                   G‘o‘zaning  sug‘orish  rejimi  va  miqdori  tuproqning  suvi  fizik
            xossasiga  ham  bog‘liq  bo‘ladi.  Masalan,  shag‘al-tosh  yoki  qum  qatlami
            yuza (30-50 sm chuqurlikda) joylashgan erlarda g‘o‘zani oz me’yor bilan

            tez-tez  sug‘orib  turish  kerak.  Shag‘al-tosh  yoki  qum  qatlami  chuqur
            joylashgan  erlarda  tuproqning  mexanik  tarkibiga  ko‘ra  quyidagicha
                                                                     3
            tabaqalanadi:  engil  tuproqlarda  600-700  m ,  og‘ir  tuproqlarda  900-1100
            m  suv sarflanadi.
               3
                   Erlarning  ishlanganlik  darajasi  va  tuproqning  unumdorligi  ham
            sug‘orish rejimiga katta ta’sir ko‘rsatadi. Er qancha unumdor bo‘lsa, hosil
            ham  shuncha  ko‘p,  demak,  paxta  etishtirish  uchun  ham  o‘suv  davrida

            sarflanadigan  suvning  umumiy  miqdori  (sug‘orish  me’yori)  ham  ko‘p
            bo‘ladi. Ammo, bu holda mahsulot birligini (masalan, har sentner paxtani)
            hosil qilishga suvning nisbiy sarfi hamma vaqt oz bo‘ladi.



                                                            178
   178   179   180   181   182   183   184   185   186   187   188