Page 4 - แสงสว่างสุดท้ายของชายแว่นดำ
P. 4
4
ยังคงนิ่งเฉย วรวิทย์ยกนาฬิกาข้อมือยี่ห้อสุดหรูราคากว่าครึ่งล้านขึ้นมาดู มัน
บอกเวลาว่าตอนนี้บ่ายโมงกว่าแล้ว... น่าแปลก! ทั้งๆที่คนอื่นๆเริ่มออกจาก
ร้านไปท างานตอนบ่ายแล้ว เช่นนั้นท าไมชายแว่นด าคนนี้ยังคงนั่งดื่มกาแฟ
อย่างเงียบๆโดยไม่มีทีท่าเร่งร้อนไปท างานบ้างเลย
“คุณไม่ไปท างานหรือครับ?” อยู่ๆชายแว่นด าก็เอ่ยขึ้นอย่าง
เรียบๆ
“อ๋อ... ยังล่ะครับ งานของผมมันต้องรอให้เขาโทรมาเรียกถึง
จ าเป็นต้องเข้าไปน่ะครับ” เขาตอบ ก็แน่ล่ะเขาเป็นลูกชายคนเดียวของ
ประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ของประเทศไทย ถึงนั่งเฉยๆไม่ต้องท างานก็มีกินไปทั้ง
ชีวิตอยู่แล้ว
“ถ้าเช่นนั้นคุณคงรวยมากเลยสินะ?” ชายชุดด ายิ้ม
“ครับ... แต่คุณทราบได้อย่างไร?” เขาตอบ แต่คิดดูถูกในใจว่า
ถ้าแค่เห็นเสื้อผ้า รถยนต์ และนาฬิกาเครื่องประดับในตัวเขาแล้ว ใครมันก็
ต้องรู้ว่าเขารวย.... หมอนี่ถามอะไรแปลกๆ!!
“ผมได้กลิ่นน้ าหอมราคาแพงจากตัวคุณ” ชายแว่นด าตอบ เล่น
เอาเขางง!!... ชายแว่นด าเป็นคนแรกที่พูดทักเขาเรื่องน้ าหอมไม่ใช่เรื่องเครื่อง
แต่งกายประดับประดาภายนอก เรื่องน้ าหอมนี่ขนาดแฟนของเขายังไม่รู้เลยว่า
เขาใส่น้ าหอม....!
“คุณอย่าได้สงสัยอะไรมากเลย... ผมเพียงแค่จมูกดีกว่าคนอื่นก็เท่า
นั้นเอง” ชายแว่นด ากล่าวเหมือนอ่านใจเขาได้ ตอนนี้เขายิ่งรู้สึกทึ่งในตัวชาย
แว่นด าผู้นี้มากขึ้นยิ่งไปอีก
“ท่าทางวันนี้คุณเหนื่อยนะครับ?” ชายแว่นด ากล่าวและยิ้มให้
แต่ใบหน้าของเขาก็ยังคงนิ่งสนิทเหมือนมองข้ามหลังวรวิทย์อยู่ตลอดเวลา
“ครับ... ช่วงนี้แฟนผมเค้าอยากให้ผมเอาใจมากไปหน่อย... ก็
แบบว่าต้องคอยไปรับไปส่ง พาไปเที่ยวดูหนังซื้อของอะไรพวกนี้น่ะครับ... นี่ผม
