Page 7 - แสงสว่างสุดท้ายของชายแว่นดำ
P. 7
7
“ครับ... ผมก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน” มันเป็นความจริงที่เขา
รับมือแฟนสาวได้ยากกว่าการท างานเสียอีก เธอเป็นคนที่สวยมากนั่นท าให้
เขาไม่อาจที่จะปล่อยให้เธอคลาดสายตาไปได้นานเพราะกลัวว่าจะมีใครแอบ
มาเป็นกิ๊กตอนที่เขาไม่เห็น ยิ่งเธอเป็นลูกคุณหนูแบบรั้นและเอาแต่ใจแบบ
เด็กๆ บวกกับการชอบซื้อโน้นซื้อนี่แบบไม่เคยพอมันเลยกลายเป็นการท าให้
เขาเหนื่อยทั้งกายและใจแบบสุดๆ ถึงเรื่องเงินมันจะไม่เป็นปัญหาส าหรับเขา
ต่อให้ราคาหลักหมื่นหลักแสนก็ตาม เขาสมารถยอมจ่ายได้ทันทีโดยไม่ต้อง
ลังเลซักนิด แต่ความอ่อนล้าสะสมที่เผาผลาญร่างกายนี่สิมันจะท าให้เขา
ตาเหลือกอยู่มะรอมมะล่อแล้ว...
จะว่าไปแล้วเขาไม่เคยได้ยินค าว่ารักเขาออกจากปากของแฟน
สาวเลยแม้แต่ครั้งเดียว ดูๆแล้วเหมือนเธอจะหลงรักสินค้าที่เขาซื้อให้มากกว่า
ตัวเขาเสียอีก..!!
“แล้วแฟนคุณเป็นอย่างไรบ้างครับ...?” เขาลองถามชายชุดด า
เพื่อไล่ความคิดงี่เง่าออกจากหัวตัวเองบ้าง
“ผมก็ไม่ทราบครับ เพราะผมไม่เคยเห็นหน้าเธอ!!” ชายชุดด า
ตอบเรียบๆ ตอนแรกเขานึกว่าเป็นมุขของชายชุดด าจนเกือบจะหัวเราะออก
มาแล้ว แต่พอมาคิดดูอีกทีคิดยังไงมันก็ไม่ใช่มุขแถมถูกพูดออกมาอย่างจริงจัง
อีก.... เขาไม่กล้าซักต่อ คนบ้าที่ไหนไม่เคยเห็นหน้าแฟนตัวเอง??
“ผมบอกกับคุณได้เพียงแค่ว่าเธอเป็นคนดีครับ เป็นคนดีมากที่
ยอมรับในสิ่งที่ผมเป็นและมีอยู่ได้... และรักในตัวตนของผมจริงๆ เท่านี้ผมก็
พอใจแล้วล่ะครับ..!” ชายแว่นด ายิ้ม
“อ้อ... ครับ ท่าทางคุณคงรักแฟนคุณมากเลยนะครับ?” เขา
ถามต่อ
“แน่นอนครับ!!” ชายแว่นด ายังคงยิ้มโชว์ฟันขาววับครบทั้ง
สามสิบสองซี่....
