Page 28 - แด่ เลออง แวร์ท

28

เปนคนเอาจริง เห็นไหม ฉันทําถี่ถวน"
" คุณทําอะไรกับดวงดาวเหลานั้น"
"สิ่งที่ฉันทํากับมันนะรึ"
"จะ"
"เปลา ฉันเปนเจาของมันไงละ"
"คุณรึเปนเจาของดวงดาว"
"ใชละ"
"แตฉันเห็นพระราชาองคหนึ่งแลวนี่…"
"พระราชามิไดเปนเจาของ พระองคปกครอง มันตางกันมากนะ"
"การเปนเจาของดวงดาวนั้นมีประโยชนอยางไร"
"มันก็ทําใหฉันร่ํารวยนะซิ"
"และการที่คุณร่ํารวยนั้นทําอะไรใหคุณไดบาง"
"ทําใหฉันซื้อดาวอื่น ๆ ไดอีกนะซิ ถามีคนพบดาวดวงใหม ๆ"

เจาชายนอยรําพึง ชายผูนี้คิดแบบเดียวกับคนเมา อยางไรก็ตาม
เขาก็ตั้งคําถามขึ้นอีกวา
"ทําอยางไรจึงจะเปนเจาของดวงดาวได? "
"มันเปนของของใครละ?" นักการคาถามอยางพิถีพิถัน
"ฉันเองก็ไมรู ไมมีใครเปนเจาของหรอกกระมัง"
"ถาเชนนั้นมันก็ตองเปนของฉัน เพราะวาฉันคิดขึ้นกอน"
"เทานั้นก็พอรึ"
"แนละ เมื่อเจาพบเพชรซึ่งไมมีเจาของ มันก็ตกเปนของเจา เมื่อ
เจาพบเกาะที่ไมมีเจาของ เจาก็จะไดมัน เมื่อเจาคิดขึ้นมาไดกอนเจาจด
ลิขสิทธิ์ มันก็ตองตกอยูในกรรมสิทธิ์ของเจา เชนเดียวกับที่ขาไดเปน
เจาของดวงดาว เพราะวาไมมีใครคิดกอนฉันที่จะยึดมันเปนสมบัติ"
"จริงซินะ แลวคุณทําอะไรกับดวงดาวเหลานั้นละ"
"ฉันก็จัดระเบียบมัน ฉันนับมันแลวนับมันอีก" นักการคาตอบ
"การนับยากมากทีเดียว แตฉันเปนคนทํางานจริง"

เจาชายนอยก็ยังไมพอใจ
"ถาฉันเปนเจาของผาพันคอผืนหนึ่ง ฉันเอามาพันคอได
และเอาไปกับฉัน ถาฉันเปนเจาของดอกไมฉันก็สามารถเด็ดมันไดและ
เก็บมันไปดวย แตคุณไมสามารถเอาดวงดาวไปไดน ี่"
"ฉันเอาไมไดก็จริง แตฉันใสไวในธนาคารได"
"หมายความวาอยางไร"
"หมายความวา
ฉันเขียนจํานวนดวงดาวของฉันทั้งหมดไวบนกระดาษแผนเล็ก ๆ
และแลวฉันก็เก็บกระดาษแผนนั้นใสลิ้นชักลั่นกุญแจ"
"เทานั้นเองรึ"
"แคนั้นก็พอ"
"ตลกดี" เจาชายนอยนึกในใจ ออกจะแปลกอยู แตก็ไมเปนเรื่อง
เทาใดนัก