Page 29 - แด่ เลออง แวร์ท
P. 29
29
เจาชายนอยมีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องที่เปนจริงเปนจัง
แตกตางจากความคิดเห็นของผูใหญ
"ฉันมีดอกไมอยูดอกหนึ่ง ฉันรดน้ําใหมันทุกวัน ฉันมีภูเขาไฟอยู
สามลูกซึ่งฉันกวาดเถาถานทุกสัปดาห ฉันกวาดภูเขาลูกที่ดับแลวดวย เพราะ
เราไมรูแนจริงไหม การที่ฉันเปนเจาของภูเขาไฟและดอกไมนั้น ฉันทํา
ประโยชนใหกับมัน แตคุณไมเห็นทําประโยชนใหดวงดาวตาง ๆนั้น
เลยนี่…"
นักธุรกิจอาปากจะตอบโต แตนึกคําพูดไมออก เจาชายนอยจึง
เดินทางจากไป พลางนึกในใจวาผูใหญนี่แปลกเอาเสียจริง ๆ
๑๔
ดวง ดาวที่หาแปลกนาสนใจมาก เปนดวงดาวเล็กที่สุด มันมีที่
สําหรับพอตั้งเสาไฟฟาตนหนึ่งและคนจุดโคมยืนเทานั้น เจาชายนอยไม
สามารถเขาใจไดวา เสาไฟฟาและคนจุดโคมจะมีความสําคัญหรือเปน
ประโยชนประการใดบนดวงดาวที่ไมมีบานเรือนและผูคน
อยางไรก็ตาม เขาก็กลาวกับตนเองวา
"ถึงแมชายคนนี้จะไรความหมายก็ตาม แตเขาก็ยังไรความหมาย
นอยกวาพระราชา คนหลงตน นักธุรกิจหรือนักดื่ม อยางนอยงานของเขาก็
มีความหมายเมื่อเขาจุดไฟในโคม ก็เชนเดียวกับวาเขาไดกอใหเกิด
ดวงดาวที่สุกใสขึ้นอีกดวงหนึ่ง หรือเพิ่มดอกไมขึ้นอีกดอกหนึ่ง และ
เมื่อเขาดับโคมก็เปนระยะที่ดวงดาวหรือดอกไมพักผอนนอนหลับ
นับวาเปนงานที่งดงาม เปนงานที่เปนประโยชนโดยแทจริง ดวยเหตุวามัน
เปนงานที่หมดจดงดงาม