Page 91 - mukdahansuksapub
P. 91

                                                                                                             91                      พระยากําแหงสงคราม   หรือ พระภักดีนุชิต  (จันทร์  อินทรกําแหง)                        ข้าหลวงประจําเมืองมุกดาหาร (พ.ศ.๒๔๓๖ – ๒๔๓๙)                                                                           พระยากําแหงสงคราม (จันทร์  อินทรกําแหง) เคยดํารง                                                 ตําแหน่งข้าหลวงประจําเมืองมุกดาหาร  เมื่อ พ.ศ.๒๔๓๖ ถึง พ.ศ.๒๔๓๙                                                 ในขณะที่ท่านยังมีบรรดาศักดิ์ พระภักดีนุชิต      ท่านเป็นบุตรพระยาสุริย                                                 เดชวิเศษฤทธิ์(เนียม)ปลัดเมืองนครราชสีมา   เป็นหลานปู่ เจ้าพระยานคร                                                 ราชสีมา (ทองอินทร์)ผู้สําเร็จราชการเมืองนครราชสีมา ต้นตระกูลอินทร                                                 กําแหง       เกิดเมื่อวันจันทร์  ขึ้น ๓ คํ่าเดือนยี่ ปีมะโรง อัฐศก จ.ศ.๑๒๑๘                                                 (วันที่ ๒๙ ธันวาคม พ.ศ.๒๓๙๙)ที่ตําบลพลล้านริมวัดกลาง เมืองนครราช                                                 สีมา    เรียนหนังสือและวิชาเลขกับนายม่วง,หัดลูกคิดกับจีนเข็มทราย,หัด                                                 หัดมวยกับนายภู่,หัดง้าวกระบี่กระบองกับนายสิงห์รวม ๔ ปี                  คุณวุฒิและการรับราชการ                                                            เมื่อเยาว์วัยได้รับการศึกษาในท้องถิ่นตามชาติภูมิ  เป็นลูกศิษย์อาจารย์คงเจ้าวัดโคกไผ่                 ผู้เรืองเวทย์วิทยาคมจนอาจารย์ได้ยกย่องว่าเป็นผู้มีกําลังใจมั่นคงและแน่วแน่   จึงได้รับการถ่ายทอดความรู้เป็นพิ                 เศษจากอาจารย์  นอกจากนั้นยังได้ศึกษาวิชาแพทย์แผนโบราณจนสามารถรักษาคนไข้ได้ทั่วไป จนเป็นที่นิยมยก                 ย่องและเรียกขานกันทั่วไปว่า หมอจันทร์ฟันขาว                                                           ท่านได้เริ่มเข้ารับราชการเมื่อปีจอ ฉศก (พ.ศ.๒๔๑๗) เมื่ออายุ ๑๘ ปีครั้นถึง พ.ศ.๒๔                 ๒๐ (อายุ ๒๑ ปี) ถวายตัวเป็นมหาดเล็กเวรเดช ถือ ศักดินา ๒๐๐ ไร่   พ.ศ.๒๔๓๕ เมื่อพระเจ้าบรมวงษ์เธอ กรม                 หลวงสรรพสิทธิประสงค์ทรงเป็นข้าหลวงและทรงจัดราชการอยู่ที่เมืองนครราชสีมามีโจรผู้ร้ายชุกชุมมีการปล้น                 สดมภ์แทบไม่เว้นแต่ละวันจึงให้ท่านออกดําเนินการปราบปราม ต่อมาจึงได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นพระ                 ภักดีนุชิต ในตําแหน่งผู้ช่วยราชการเมืองนครราชสีมา                                                     ครั้นถึง พ.ศ.๒๔๓๖ (ร.ศ.๑๑๒)ราชอาณาจักรไทยต้องสูญเสียดินแดนทางฝั่งซ้ายแม่นํ้า                 โขง(ดินแดนลาว) เป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส   ซึ่งเขตแดนเมืองมุกดาหารก่อน พ.ศ.๒๔๓๖จะกว้างใหญ่ไพศาล                 มากครอบคลุมทั้งสองฝั่งโขงจนจดดินแดนญวน(เวียดนาม)เมืองมุกดาหารต้องเสียดินแดนทางฝั่งโขงตะวันออก                 เป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสไป๓ใน ๔ ส่วน  คงเหลือแต่ดินแดนทางฝั่งโขงตะวันตก(เขตจังหวัดมุกดาหารในปัจ                 จุบัน)    เจ้าเมือง,กรมการเมืองต้องมีภาระหน้าที่ที่จะต้องติดต่อกับฝ่ายฝรั่งเศสซึ่งมาตั้งเมืองอยู่ริมฝั่งโขงตรงข้าม                 กับเมืองมุกดาหาร(เมืองสุวรรณเขต)อยู่เนืองๆ จึงต้องแต่งตั้งข้าหลวงประจําเมืองออกมาช่วยราชการอีกตําแหน่ง                 หนึ่ง  พระเจ้าบรมวงษ์เธอ กรมหลวงประจักษ์ศิลปาคม ข้าหลวงต่างพระองค์สําเร็จราชการมณฑลลาวพวน(อี-                 สานเหนือ)จึงทรงแต่งตั้งให้ พระภักดีนุชิต เป็น  ข้าหลวงประจําเมืองมุกดาหาร
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96