Page 28 - หนังสือเรียนวิชาเศรษฐกิจพอเพียง ม.ปลาย
P. 28
23
เรื่องที่ 2 การเลือกแนวทางการดําเนินชีวิตภายใตสถานการณของประเทศโดยใชหลัก
ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
“.......การที่เราจะทําการคาขายไมใชเรื่องที่นาอายเพราะเงินที่ไดเปนเงินที่เราหามาได
ดวยความสุจริตไมใช ไปขอเขา หากแตเงินที่ไดมานั้นเปนเงินที่ไดมาดวยความทุจริตนั้นแหละ
เปนสิ่งที่นาอายมากกวา......”
“ตัวอยางเศรษฐกิจพอเพียงที่ขาพเจารูจัก”
ในน้ํามีปลาในนามีขาว แผนดินของเราชางแสนอุดมสมบูรณ...” ขาพเจาเคยไดยินเพลง
นี้ตั้งแตเด็ก ๆ ซึ่งในชีวิตประจําวันหรือในสภาพแวดลอมของขาพเจา ก็ผูกพันอยูกับสิ่งเหลานี้มา
เปนเวลานานแลว ขาพเจาอาศัยอยูใน หมูบานเล็กๆ แหงหนึ่งของอําเภอเดนชัย จังหวัดแพร
ชื่อหมูบานปงปาหวาย สภาพแวดลอมโดยรวมก็จะเปนพื้นที่ราบ อาชีพสวนใหญในหมูบาน
ก็คือ อาชีพเกษตรกรรม เชน ทํานา และปลูกถั่วเหลืองสลับกันไป
บานของขาพเจามีลักษณะเปนบานไมหลังเล็ก ๆ ยกใตถุนสูง บานก็ยังสรางไมคอย
เรียบรอย หลังคาก็มุงดวยสังกะสี อาชีพของคนในครอบครัวก็คือ รับจางทํานา บานของขาพเจา
จะอยูหางจากหมูบานติดกับทุงนา ซึ่งก็มีเพียง ไมกี่หลังที่เหมือนบานขาพเจา อากาศจึงคอนขาง
ที่จะเย็นสบาย ตั้งแตเล็ก ๆ จนมาถึงปจจุบันขาพเจาก็มักจะเห็นการดํารงชีวิตของคนใน
ครอบครัว พอแมก็จะไมคอยอยูบาน สวนใหญก็จะออกไปทํานา แมบานที่ขาพเจาอาศัยอยูจะ
ไมหลังใหญโต สรางจะยังไมเสร็จ อาชีพของพอแมก็ไมใชเลิศหรู รับราชการเหมือนกับพอแม
ของคนอื่น แตขาพเจาก็ไมรูสึกวาตัวเองมีปมดอยหรืออิจฉาคนอื่นเลย ขาพเจาคิดวา ชีวิตความ
เปนอยูทุกวันนี้ เปนชีวิตที่มีความสุขมากเปนครอบครัวที่อบอุน กิจกรรมอยางหนึ่งที่ทุกคนใน
ครอบครัวทํารวมกันก็คือ การรับประทานอาหารพรอมหนาพรอมตากัน ซึ่งหากเปรียบเทียบกับ
อีกหลายครอบครัวแลวนอยคนที่จะมีโอกาสเชนนี้
เมื่อขาพเจามานั่งนึกไตรตรองดู ขาพเจาคิดวาครอบครัวของขาพเจา นี่แหละที่ไดนํา
แนวคิดในเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจาอยูหัว มาใชเปนแนวทางในการ
ดํารงชีวิตประจําวันเปนอยางมากแบบไมรูตัว แมจะสอนขาพเจาเสมอในเรื่องความประหยัด
มวาจะเปนในเรื่องการประหยัดเงินหรือเรื่องตางๆ ขาพเจาจะถูกปลูกฝงมาตั้งแตเล็ก ๆ
หลังจากที่เลิกโรงเรียนแลว ขาพเจาจะตองเหลือเงินมาใสกระปุกออมสิน ดังนั้นสิ่งของที่ขาพเจา