Page 30 - บทเรียนการสื่อสาร
P. 30

สร้างความกังวลใจให้กับญาติได้ แพทย์และทีมรักษาพยาบาลควรสร้างความมั่นใจให้กับผู้ดูแล
                                                ่
                      ่
                   ผู้ปวย โดยการฝึกหัดให้ผู้ดูแลผู้ปวยด้วยตนเองระหว่างพักรักษาตัวในโรงพยาบาลจนเกิดความ
                   เชี่ยวชาญและมีความมั่นใจ  การเตรียมอุปกรณ์ให้พร้อมใช้ที่บ้าน การให้เบอร์โทรศัพท์ติดต่อ
                                                                                  ่
                                                                  ั
                   แพทย์หรือพยาบาลซึ่งสามารถให้ค าแนะน าเกี่ยวกับปญหาต่างๆ ของผู้ปวย ตลอดจนการเยี่ยม
                                          ่
                   บ้าน จะช่วยให้การดูแลผู้ปวยประสบความส าเร็จในระยะยาว
                                                                                             ่
                          แพทย์และทีมรักษาพยาบาลควรให้ความส าคัญของการดูแลด้านจิตใจของผู้ปวยและ
                                                                  ั
                   ญาติ โดยการพูดให้ก าลังใจและแสดงความเข้าใจต่อปญหาและอุปสรรคต่างๆ แต่ไม่ควรพูดหรือ
                                                                      ่
                   ให้ความหวังเกินจริง หลีกเลี่ยงการต าหนิหรือขู่เข็ญเมื่อผู้ปวยไม่ปฏิบัติตามที่เราต้องการ
                          "หมอมั่นใจว่า อาการของหนูจะดีกว่านี้ได้ ถ้าหนูกินยาอย่างสมํ่าเสมอ"
                                                                        ่
                          แพทย์และทีมรักษาพยาบาลควรมีความเข้าใจว่า ผู้ปวยในระยะนี้ต้องการมีชีวิตอยู่
                   ต่อไปและส่วนใหญ่หวังให้หายจากโรค เป็นการอยู่เพื่อความหวัง การสื่อสารของเราจึงต้องมี
                                                  ่
                   ความสอดคล้องกับความคิดของผู้ปวยและญาติ
                          "แม้ว่าขณะนี้โรคเอดส์จะยังไม่มีวิธีรักษาให้หายขาด แต่เราสามารถทําให้อาการของหนู

                   ดีขึ้นกว่านี้ หนูสามารถมีชีวิตเหมือนหรือใกล้เคียงกับเด็กทั่วไป"


                   ขั้นตอนระหว่างการรักษา
                          ระหว่างติดตามการรักษาแพทย์และทีมรักษาพยาบาลมีความจ าเป็นต้องทราบหาก
                      ่
                   ผู้ปวยไม่มาตามนัดและท าการติดตามทางโทรศัพท์หรือจดหมาย สอบถามถึงสาเหตุและ
                   พยายามท าความเข้าใจ โดยไม่ควรกล่าวโทษหรือต าหนิอย่างรุนแรง

                          "หมอทราบว่า บางครั้งการมาพบหมอตามนัดทุกครั้งอาจทําได้ยาก กรณีมาไม่ได้ตาม
                   นัด คุณแม่สามารถติดต่อให้หมอทราบเพื่อขอเลื่อนนัดได้ครับ และที่สําคัญคือ ต้องไม่ขาดยาที่

                   กินอยู่ประจํา"
                                                                                      ่
                                         ่
                          การให้ก าลังใจผู้ปวยในระหว่างการรักษาเป็นเรื่องจ าเป็น บางครั้งผู้ปวยจะรู้สึกท้อแท้
                   และบ่อยครั้งที่อยากล้มเลิกการรักษาที่ก าลังด าเนินอยู่  การสื่อสารที่แสดงว่าเราเข้าใจความรู้สึก
                   ของเขาจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในขั้นตอนนี้

                          "หนูคงรู้สึกเบื่อที่จะต้องกินยาทุกวัน แต่ยาที่หนูกินทุกวันนี้ ทําให้หนูแข็งแรง เม็ดเลือด
                   ขาวซีดี 4 เพิ่มขึ้น และที่สําคัญขณะนี้เราตรวจไม่พบเชื้อในเลือดแล้ว... นี่แหละครับ คือผลจาก

                   การที่หนูตั้งใจกินยาอย่างสมํ่าเสมอ อยากให้หนูรักษาความเก่งและความดีเช่นนี้ตลอดไป"
                          อาการข้างเคียงจากยาเป็นสิ่งที่พบได้เสมอ แม้ว่าแพทย์อาจมองเห็นเป็นเรื่องธรรมดาที่
                      ่
                                                                             ่
                   ผู้ปวยซึ่งได้รับเคมีบ าบัดจะมีอาการเจ็บปาก อาเจียน ผมร่วง แต่ผู้ปวยบางคนจะรู้สึกรุนแรงต่อ
                   สิ่งที่เกิดขึ้น น ามาซึ่งความไม่ยอมรับในการรักษา

                          "หนูคงรู้สึกกังวลใจที่ผมของหนูร่วงมากระหว่างให้ยาเคมีบําบัด แต่ผมจะร่วงอยู่ชั่วคราว
                   เท่านั้น เมื่อหยุดยา ผมจะกลับขึ้นมาใหม่ อาจสวยกว่าเก่าก็ได้ครับ  ระหว่างนี้ถ้าหนูรู้สึกอายที่มี

                   ผมบาง จะลองใส่วิกดูก็ได้"





                                                                                                    30
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35