Page 119 - หนังสือเรียนภาษาไทย ม.ปลาย พท.31001
P. 119
110
นอกจากนี้ยังมีคําพังเพยอีกมากที่เราพบเห็นนําไปใชอยูเสมอ เชน
กําแพงมีหูประตูมีชอง เห็นกงจักรเปนดอกบัว
ทํานาบนหลังคน เสียนอยเสียยากเสียมากเสียงาย
ฯลฯ
สุภาษิต หมายถึง คํากลาวดี คําพูดที่ถือเปนคติ เพื่ออบรมสั่งสอนใหทําความดีละเวนความชั่ว
สุภาษิต สวนใหญมักเกิดจากหลักธรรมคําสอน นิทานชาดก เหตุการณหรือคําสั่งสอนของบุคคลสําคัญ
ซึ่งเปนที่เคารพนับถือ เลื่อมใสของประชาชน ตัวอยาง เชน
ตนแลเปนที่พึ่งแหงตน
ทําดีไดดี ทําชั่วไดชั่ว
ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข
หวานพืชเชนไร ยอมไดผลเชนนั้น
ความพยายามอยูที่ไหน ความสําเร็จอยูที่นั่น
ใจเปนนายกายเปนบาว
ฯลฯ
การนําสํานวน คําพังเพย สุภาษิตไปใชประกอบการถายทอดความรูความคิดอารมณความรูสึก
ในชีวิตนั้น คนไทยเรานิยมนําไปใชกันมาก ทั้งนี้ เพราะสํานวน สุภาษิต คําพังเพย มีคุณคาและความสําคัญ คือ
1. ใชเปนเครื่องมืออบรมสั่งสอน เยาวชนและบุคคลทั่วไปใหปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบในดานตาง ๆ
เชน การพูด การถายทอดวัฒนธรรม การศึกษาเลาเรียน การคบเพื่อน ความรัก การครองเรือนและ
การดําเนินชีวิตดานอื่น ๆ
2. ถอยคําสํานวน คําพังเพย สุภาษิต สะทอนใหเห็นสภาพการดําเนินชีวิตความเปนอยูของคน
สมัยกอนจนถึงปจจุบัน ในดานสังคม การศึกษา การเมือง การปกครอง เศรษฐกิจ นิสัยใจคอและอื่น ๆ
3. สะทอนใหเห็นความเชื่อ ความคิด วิสัยทัศนของคนสมัยกอน
4. การศึกษาสํานวน คําพังเพย สุภาษิต ชวยใหมีความคิด ความรอบรู สามารถใชภาษาไดดีและ
เหมาะสมกับโอกาส กาลเทศะและบุคคล กอปรทั้งเปนการชวยสืบทอดวัฒนธรรมทางภาษาไวใหคงอยู
คูชาติไทยตลอดไป
กิจกรรม
ใหผูเรียนรวบรวม สํานวน คําพังเพย สุภาษิต จากหนังสือและแหลงความรูอื่น ๆ พรอมศึกษา
ความหมายใหเขาใจ เพื่อนําไปใชในการรายงาน การพูด การเขียน ในชีวิตประจําวัน