Page 58 - โลกของหนูแหวน

พบความจริง

แมวาหนูแหวนจะเติบโตอยูในกลางแสงแดดและสายลมแรง ไมไดฟงวิทยุไมไดดูโทรทัศน แตชา ๆ นาน ๆ

เธอก็ไดขาวสารจากลุงกํานันบาง จากนักพัฒนาบาง ขาวสารเหลานี้ทําใหหนูแหวนไมคอยจะสบายใจนักเปนตน
วาหนูแหวนเคยเขาใจวาฝนเปนเทพเจาแมเรียกวาพระพิรุณ มีเรื่องเลาอีกยืดยาวแตหนูแหวนไมคอยอยากจะสนใจ

จํานัก เพราะรูสึกวาเทพเจาคงไมสนใจกับเธอเทาใด เธอเองก็ไมอยากจะรองเพลงสรรเสริญเทพเจาดวย ไปตีปูนา
เลนยังจะดีเสียกวา ความรูใหมที่เธอไดมาแปลกเหลือเกิน บอกวาฝนเปนไอน้ํา เหมือนกับไอน้ําที่พุงจากชามแกง
เลียง ตั้งแตนั้นมาฝนก็ไรราศีลงไปตั้งแยะในความรูสึกของเธอ เธอนั่งคิดอยูตั้งหลายวันจึงไปถามลุงกํานันวา ไอ

น้ําจะมาจากไหนไดเยอะแยะ ตกลงมาจนทวมทุง ลุงกํานันไดเคยเดินทางมาเขากรุง ไดเคยเห็นทะเล ก็ตอบใหฟง
วา ไอน้ํามันก็มาจากทะเลที่ใหญกวาทุงนาทั้งทุงอีก ถึงอยางนั้นก็เสียเวลาอยูนานเหมือนกันวาหนูแหวนจะปรับตัว
ใหเขากับความจริงใหมนี้

รายกวานั้น เมื่อสองสามวันมานี้หนูแหวนไดขาวใหมไดมาจากพี่ชายหนูติ๋มที่เขาไปเรียนในกรุง พี่ชาย
หนูติ๋มบอกวารางกายของคนเรานี้ประกอบดวยเม็ดเล็กที่มีชื่ออยางที่เธอไมเคยไดยินมากอน ดังนั้นจึงลืมไปแลว

อยูตั้งเปนลาน ๆ โกฏิ ๆ เม็ด หนูแหวนรูสึกคลางแคลงในขาวสารนี้มาก และรูสึกวาโลกนี้ซับซอนเกินกวาที่เธอจะ
เขาใจไดงาย ๆ เสียแลว เธอเก็บเอาความหนักใจนี้ไปถามนกเอี้ยงที่เกาะอยูที่กิ่งตนนุนวา
“ถาเธอรูวาตัวของเธอประกอบดวยเม็ดเล็ก ๆ ตั้งลานตั้งโกฏิเม็ด เธอจะรูสึกอยางไร”

เจานกเอี้ยงไมรูสึกอะไรดอก มันไมเขาใจคําถามของหนูแหวนเสียดวยซ้ํา แตเมื่อมันเห็นสีหนาที่ยุงยากใจ

ของหนูแหวน มันก็พยายามคิดและตอบวา
“ฉันไมรูเลยวาตัวฉันมีเม็ดตั้งลานตั้งโกฏิเม็ด แตฉันคิดวามันคงลําบากมากทีเดียว ขนาดฉันมีปกเพียง 2

ปก ยังทําความสะอาดไมคอยหมดเลย วาแตวาเธอรูมาแตไหนวาตัวฉันมีเม็ดอะไรตั้งลานตั้งโกฏิเม็ด” นกเอี้ยงนึก

แลวชักสนใจขึ้นมาบาง
หนูแหวนซึ่งยังไมเขาใจเรื่องเซลลตอบวา “ฉันก็ไมรูเหมือนกัน มีคนไปเรียนในเมืองกรุงบอกไวอยางนี้ ฉัน

ลองนับไฝดูก็เห็นมีไมกี่เม็ด ถึงขนจะมีมากก็ไมถึงลานถึงโกฏิอีก”

นกเอี้ยงพยายามชวยหนูแหวนคิด แตคิดเทาไรก็ไมออก ในที่สุดมันก็ยอมแพบินหนีไป พลางพูดวา “หนู
แหวน ทําไมเธอถึงชอบเอาเรื่องยาก ๆ มาถามนะ ทําไมเธอจึงไมถามฉันวา วันนี้จิกแมลงที่หลังเจาเผือกไดกี่ตัว

แตถึงอยางไรฉันก็คิดวาฉันมีเม็ดนอยกวาเธอ เพราะฉันตัวเล็กกวาเธอตั้งแยะ”

58