Page 60 - โลกของหนูแหวน

“เธอจับฉันไปไมไดดอก”

“ถาอยางนั้นฉันจะไปบอกกับพวกผูใหญวาฉันไดพบเธอ” หนูแหวนพูดเสียงเอาจริงเอาจัง
“ก็คงไมมีใครเชื่อ ใครจะเชื่อวาเด็กเล็ก ๆ อยางเธอจะพบความจริงได”

“ฉันจะทําอยางไรกับเธอดีเลา แตวาอันที่จริงเธอนี่ก็นาเบื่อเหมือนกัน มองก็ไมเห็น ซ้ํายังทําใหตองปวด

หัวดวย เธอทําใหตนหมากรากไม หรือดวงดาวเปนรูไปหมดดวยเม็ดเล็ก ๆ เวลาฉันพูดกับพอ ฉันก็ไมแนใจวาฉัน
กําลังพูดกับพอของฉัน หรือกับเม็ดในตัวพอของฉัน”

“นั่นมันแลวแตที่เธอจะคิดไปเอง ฉันเปนอยางที่เธอคิด ฉันเหมือนกับกอนดินกอนหนึ่ง เธอปนฉันเปน

ควายฉันก็เปนควาย เธอปนฉันเปนบานฉันก็เปนบาน เธอปนเปนตุกตาฉันก็เปนตุกตา”

“เธอเปนหลาย ๆ อยางอยางนี้ ฉันจะบอกไดอยางไรวาเธอเปนอะไร”
“ก็ตองอยูที่ความสามารถของเธอนะซี” เสียงความจริงบอก “ถาเธอสามารถทําใหคนอื่นเชื่อวาฉันเปน

ควาย ฉันก็เปนควาย ถาเธอทําใหคนอื่นเชื่อวาฉันเปนตุกตา ฉันก็เปนตุกตา”

“เธอนี่ชางหลอกลวงแท ๆ” หนูแหวนวา “ฉันไมอยากจะเอาใจใสกับเธออีกแลว ถามีใครมาทําดีตอฉัน ฉัน

ก็จะเชื่อวาเขาทําดีตอฉัน ไมมานั่งนึกสงสัยวาเขามาทําดีตอฉันจริง ๆ หรือเปลา”

ความจริงมองดูหนูแหวนดวยความเห็นใจแลวพูดขึ้นวา “ฉันขอโทษดวยที่ทําใหเธอไมสบายใจ บางทีฉันก็
นึกเหมือนกันวาฉันไมคอยมีประโยชนแกเธอเทาใดนัก”

“เธอรูตัวอยางนั้นบางก็ดี” หนูแหวนตอบ

“ฉันก็รูตัวของฉันเสมอ เพราะวาฉันเปนความจริง” เสียงความจริงขัดขั้น ทั้งสองนิ่งอยูพักหนึ่ง หนูแหวนจึง

พูดขึ้นวา
“ตอจากนี้เธอจะไปไหนอีก”

“ฉันก็จะไปหาคนที่อยากจะพบฉันนะซี”
“เธอพบเขาแลวเธอก็จากเขาไปเรื่อย ๆ อยางนั้นหรือ”

“ไมใชหรอก” เสียงความจริงคาน “เขาเปนฝายทิ้งฉันกอนเหมือนอยางที่เธอคิดจะทิ้งฉันไปกอนนี่ละ”

“เธอคงเหงามากนะซี” หนูแหวนพูดขึ้นอยางเห็นใจ “ถาอยางนั้นเธอจะอยูกับฉันตอไปก็ได แตเธอตองไม

แบงฉันออกเปนเม็ดเล็ก ๆ ตั้งลานเม็ดนะ ฉันเปนหนูแหวนที่แบงแยกไมได ฉันคิดวาคนอื่น ๆ ก็คิดอยางนี้
เหมือนกัน”

“ตกลงฉันจะตามเธอไปเสมอ” เสียงความจริงตอบ “เมื่อเธอตองการใชฉันเมื่อใดฉันก็จะมารับใชเธอ”

ดังนั้นทุกแหงที่หนูแหวนไป จะมีความจริงที่ไมปรากฎตัวตามไปดวย คุณหนูเชื่อไหมวา คนทุกคนสามารถ
ใหความจริงติดตามตัวไปดวยไดเสมอ ถาหากวาเขามีความเห็นใจความจริง ไมยอมละทิ้งความจริงไปดวยความ

หวาดกลัวหรือความเห็นแกตัวเอง

60