Page 124 - คู่มือตุลาการ เล่มที่ 1 วิ.แพ่ง มีสารบัญ ebook
P. 124

คู่มือปฏิบัติราชการของตุลาการ ส่วนวิธีพิจารณาความแพ่ง   ๙๖


                                        - ภาระการพิสูจน์ว่าคู่สัญญาอนุญาโตตุลาการฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็น

                  ผู้บกพร่องในเรื่องความสามารถหรือไม่ และผู้คัดค้านซึ่งเป็นผู้จะถูกบังคับได้ทราบล่วงหน้า

                  โดยชอบถึงการแต่งตั้งอนุญาโตตุลาการหรือการพิจารณาหรือไม่ สามารถเข้าต่อสู้ในชั้น

                  อนุญาโตตุลาการเพราะเหตุประการอื่นหรือไม่ พ.ร.บ. อนุญาโตตุลาการฯ มาตรา ๓๔ (๑) และ (๓)

                  ก าหนดให้ผู้คัดค้านซึ่งเป็นผู้จะถูกบังคับตามค าชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการเป็นผู้พิสูจน์ไม่ใช่

                  ผู้ร้อง (ฎีกาที่ ๑๕๐๕/๒๕๔๗)

                                      - การร้องขอให้ทรัพย์สินตกเป็นของแผ่นดินของผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าร ่ารวย

                  ผิดปกติตาม พ.ร.บ. ประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ.

                  ๒๕๔๒ ที่คณะกรรมการ ป.ป.ช. ยื่นต่อศาลซึ่งมีเขตอ านาจพิจารณาพิพากษาคดีตาม   มาตรา ๘๐

                  ซึ่งตามมาตรา ๘๑ วรรคสอง บัญญัติให้ผู้ถูกกล่าวหามีภาระการพิสูจน์ที่ต้องแสดง  ให้ศาลเห็นว่า

                  ทรัพย์สินดังกล่าวมิได้เกิดจากการร ่ารวยผิดปกติ


                             ๒.๓.๑๑ ประเด็นที่เป็นข้อกฎหมาย
                                      ประเด็นข้อกฎหมายศาลวินิจฉัยได้เอง คู่ความไม่ต้องน าสืบ เช่น


                                      - ประเด็นที่ว่า ฟ้องโจทก์เคลือบคลุมหรือไม่ เป็นปัญหาข้อกฎหมาย

                  เรื่องฟ้องเคลือบคลุมเป็นปัญหาข้อกฎหมาย  แต่จ าเลยมิได้ยื่นค าให้การต่อสู้คดีไว้ จึงไม่มีประเด็น

                  ในเรื่องดังกล่าว  ทั้งมิใช่ข้อที่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วโดยชอบในศาลชั้นต้น  และเรื่องฟ้องเคลือบคลุม

                  หรือไม่ในคดีแพ่ง   มิใช่ปัญหาอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน  ศาลฎีกาจึงไม่อาจหยิบยกขึ้น

                  วินิจฉัยเองได้ (ฎีกาที่ ๓๔๙๘/๒๕๔๖,  ๔๐๓๗/๒๕๔๗,  ๑๐๘๘๑/๒๕๔๖,  ๓๑๑๕ - ๓๑๑๖/๒๕๕๐)

                                      - ประเด็นที่ว่า ฟ้องโจทก์คดีนี้เป็นฟ้องซ้อน ฟ้องซ ้า การด าเนินกระบวนพิจารณาซ ้า

                  หรือไม่ เป็นข้อกฎหมายอันเกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชน หากในศาลชั้นต้นจ าเลยมิได้

                  ต่อสู้และตั้งเป็นประเด็นไว้  เมื่อปรากฏในชั้นอุทธรณ์ ฎีกา  ศาลอุทธรณ์ ฎีกา ก็ยกขึ้นวินิจฉัย

                  เองได้ (ฎีกาที่ ๑๐๓๘/๒๕๑๒,  ๕๖ - ๕๗/๒๕๑๖, ๒๒๕๙/๒๕๒๖,  ๔๗๑/๒๕๔๑,  ๗๗๒๐/๒๕๔๒,

                  ๓๙๖๒/๒๕๔๗, ๗๔๒๙/๒๕๕๑)

                                      - จ าเลยไม่ได้ยกอายุความเรื่องลาภมิควรได้ขึ้นต่อสู้ไว้ในค าให้การ จึงเป็น

                  ข้อที่ไม่ได้ยกขึ้นว่ากล่าวกันมาแล้วโดยชอบในศาลล่างทั้งสอง  ทั้งมิใช่ข้อกฎหมายอันเกี่ยวด้วย

                  ความสงบเรียบร้อยของประชาชน  ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย (๑๐๖๖๙/๒๕๔๖, ๑๗๑๑ - ๑๗๑๒/๒๕๔๗,

                  ๑๖๔๖/๒๕๔๘)
   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129