Page 113 - TH Edition Ver3
P. 113
111
สตฺตมาตา โหติ เกนจิ ปุริเสน รตฺตจิตฺเตน. – และพระมารดาของพระโพธิสัตว์ เป็นผู้ที่บุรุษผู้มีจิต
กําหนัดใด ๆ ไม่สามารถล่วงเกินได้ / อยเมตฺถ ธมฺมตา. – ข้อนี้เป็นกฎธรรมดาในเรื่องนี้
๒๒. “ธมฺมตา – เป็นกฎธรรมดาดังนี้ / เอสา – ข้อนี้ / ภิกฺขเว - ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย / ยทา -
ในกาลใด / โพธิสตฺโต – พระโพธิสัตว์ / มาตุกุจฺฉึ - สู่พระครรภ์ของพระมารดา / โอกฺกนฺโต – เป็นผู้
เสด็จก้าวลงแล้ว / โหติ - ย่อมเป็น / (ตทา – ในกาลนั้น) / ลาภินี - เป็นผู้มีปกติได้ / โพธิสตฺตมาตา –
พระมารดาของพระองค์ / โหติ – ย่อมเป็น / ปญฺจนฺนํ กามคุณานํ. – ซึ่งกามคุณ ๕ / สา - พระมารดา
ของพระองค์นั้น / ปญฺจหิ กามคุเณหิ - ด้วยกามคุณ ๕ / สมปฺปิตา – เป็นผู้เอิบอิ่ม / สมงฺคีภูตา –
เป็นผู้พรั่งพร้อม / ปริจาเรติ. – ย่อมได้รับการบําเรอ / อยเมตฺถ ธมฺมตา. – ข้อนี้ เป็นกฎธรรมดาใน
เรื่องนี้
๒๓. “ธมฺมตา – เป็นกฎธรรมดาดังนี้ / เอสา – ข้อนี้ / ภิกฺขเว - ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย / ยทา -
ในกาลใด / โพธิสตฺโต – พระโพธิสัตว์ / มาตุกุจฺฉึ - สู่พระครรภ์ของพระมารดา / โอกฺกนฺโต – เป็นผู้
เสด็จก้าวลงแล้ว / โหติ - ย่อมเป็น / (ตทา – ในกาลนั้น) / น – หามิได้ / โพธิสตฺตมาตุ - แก่พระ
มารดาของพระโพธิสัตว์ / โกจิเทว - ใด ๆ / อาพาโธ - ความเจ็บป่วย / อุปฺปชฺชติ. - ย่อมเกิดขึ้น /
สุขินี - เป็นผู้มีความสุข / โพธิสตฺตมาตา - พระมารดาของพระโพธิสัตว์ / โหติ - ย่อมเป็น / อกิลนฺตกา
ยา - เป็นผู้ไม่ลําบากพระวรกาย / โพธิสตฺตญฺจ - ซึ่งพระโพธิสัตว์ด้วย - โพธิสตฺตมาตา - พระมารดา
ของพระโพธิสัตว์ - ติโรกุจฺฉิคตํ - ผู้อยู่ภายในพระครรภ์ / ปสฺสติ – ย่อมทอดพระเนตรเห็น /
สพฺพงฺคปจฺจงฺคึ - ผู้มีพระอวัยวะสมบูรณ์ / อหีนินฺทฺริยํ. - ผู้มีพระอินทรีย์ไม่บกพร่อง / เสยฺยถาปิ - แม้
้
ฉันใด / ภิกฺขเว - ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย / มณิ เวฬุริโย – แกวไพฑูรย์ / สุโภ – อันงดงาม / ชาติมา –
ตามธรรมชาติ / อฏฺฐํโส - มีแปดเหลี่ยม / สุปริกมฺมกโต - ทีเจียระไนดีแล้ว / อจฺโฉ - สุก / วิปฺปสนฺโน
– ใส / อนาวิโล – เป็นประกาย / สพฺพาการสมฺปนฺโน. - ได้สัดส่วน / ตตฺราสฺส - ข้างในแห่งแก้วมณี
นั้น / สุตฺตํ – มีด้าย / อาวุตํ - ร้อยอยู่แล้ว / นีลํ วา - สีเขียวหรือ / ปีตํ วา - หรือว่า สีเหลือง / โลหิตํ
วา – สีแดง หรือ / โอทาตํ วา- หรือว่า สีขาว / ปณฺฑุสุตฺตํ วา. - หรือว่า สีนวล / ตเมนํ จกฺขุมา ปุ
ริโส หตฺเถ กริตฺวา – บุรุษ ผู้มีตาดี หยิบแก้วไพฑูรย์นั้นวางไว้ในมือแล้ว- ปจฺจเวกฺเขยฺย – พึ่งพิจารณา
รู้ว่า / ‘อยํ โข มณิ เวฬุริโย – แก้วไพฑูรย์นี้ แล / สุโภ – อนงดงาม / ชาติมา – ตามธรรมชาติ / อฏฺฐํ
ั
โส - มีแปดเหลี่ยม / สุปริกมฺมกโต - ทีเจียระไนดีแล้ว / อจฺโฉ - สุก / วิปฺปสนฺโน – ใส / อนาวิโล –
เป็นประกาย / สพฺพาการสมฺปนฺโน. - ได้สัดส่วน / ตตฺริทํ สุตฺตํ – ข้างในแก้วมณีนั้น มีด้าย / อาวุตํ -
ร้อยอยู่แล้ว / นีลํ วา - สีเขียวหรือ / ปีตํ วา - หรือว่า สีเหลือง / โลหิตํ วา – สีแดง หรือ / โอทาตํ วา
- หรือว่า สีขาว / ปณฺฑุสุตฺตํ วา’ติ. - หรือว่า สีนวล’ ดังนี้ / เอวเมว โข - ฉันนั้นเหมือนกัน แล / ภิกฺข
เว - ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย / ยทา - ในกาลใด / โพธิสตฺโต – พระโพธิสัตว์ / มาตุกุจฺฉึ - สู่พระครรภ์ของ
พระมารดา / โอกฺกนฺโต – เป็นผู้เสด็จก้าวลงแล้ว / โหติ - ย่อมเป็น / (ตทา – ในกาลนั้น) / น โพธิ
่
สตฺตมาตุ โกจิเทว อาพาโธ อปฺปชฺชติ. - ความเจ็บป่วยใด ๆ ย่อมไม่เกิดขึ้น แกพระมารดาของพระ
ุ
โพธิสัตว์ / สุขินี - เป็นผู้มีความสุข / โพธิสตฺตมาตา - พระมารดาของพระโพธิสัตว์ / โหติ - ย่อมเป็น /
อกิลนฺตกายา - เป็นผู้ไม่ลําบากพระวรกาย / โพธิสตฺตญฺจ - ซึ่งพระโพธิสัตว์ด้วย / โพธิสตฺตมาตา -
