Page 92 - TH Edition Ver3

90

ิ
ผู้มีพระภำคทรงตรัสเทวทูต 4 ที่ท ำให้พจำรณำออกผนวช เทวทูต 4 คือ คนชรำ คนเจ็บ คนตำย และ
บรรพชิต ที่ทรงเห็นเมื่อครำวเสด็จประพำสอุทยำน

ุ
นอกจำกนี้ ยังมีองค์ควำมรู้ที่เป็นที่มำของตัวเลข 84,000 ที่พทธศำสนิกชนมีควำมเคยชิน
ปรำกฏอยู่พระสูตรตอนที่ 2 นี้ด้วย

ิ
2. ตอนตรัสรู้ ส ำหรับเนื้อหำที่ปรำกฏในตอนตรัสรู้ที่เป็นสำระส ำคัญ คือ กำรพจำรณำสภำพ
ของสังขำรที่ทรงทอดพระเนตรเห็นจำกกำรปรำกฏของเทวทูต 4 โดยหลักปฏิจจสมุปบำท ที่ทรงเริ่ม

จำกปัจจุบันคือ ชรำ มรณะ ไปสู่สำเหตุซึ่งทรงรู้แจ้งด้วยปัญญำว่ำ “เมื่อชำติมี ชรำมรณะจึงมี เพรำะ
ิ
ชำติมี ชรำมรณะจึงมี และย้อนไปพจำรณำสำเหตุของชำติ (ตอนเกิด) ไปจนได้บทสรุปของพระด ำริ
จำกบทที่ขึ้นต้นว่ำ”

“อถ โข ภิกฺขเว วิปสฺสิสฺส โพธิสตฺตสฺส เอตทโหสิ”

กิมฺหิ นุ โข อสติ ชรำมรณ โหติ? กึปจฺจยำ ชรำมรณ’นฺติ

Atha kho bhikkhave, vipassissa bodhisattassa etadahosi:

"Kimhi nu kho sati jarāmaraṇaṃ hoti?’ kimpaccayā jarāmaranam, hoti

สิ่งนั้น/ จริงแล้ว/ ภิกษุทั้งหลำย/ แก่พระวิปัสสี/ พระโพธิสัตว์/ เกิดขึ้นแล้ว”/

“อะไร/ จริงแล้ว/ ที่ยังให้เกิด/ ต่อชรำมรณะ/ คืออะไร? อะไรเป็นสำเหตุ/ ของชรำมรณะ’ คืออะไร”/

Then/ indeed/ oh monks/ to Vipassi/ the Bodhisatta/ it occurred/ (that) what/ present/
decay death/ it is/ what conditions/ decay death/ they are/,

สรุปถึงที่พระวิปัสสีพุทธเจ้ำได้ทรงบรรลุทำงเพื่อควำมตรัสรู้ว่ำ

เพรำะนำมรูปดับ วิญญำณจึงดับ
เพรำะวิญญำณดับ นำมรูปจึงดับ

เพรำะนำมรูปดับ สฬำยตนะจึงดับ

เพรำะสฬำยตนะดับ ผัสสะจึงดับ
เพรำะผัสสะดับ เวทนำจึงดับ

เพรำะเวทนำดับ ตัณหำจึงดับ
เพรำะตัณหำดับ อุปทำนจึงดับ

เพรำะอุปทำนดับ ภพจึงดับ

เพรำะภพดับ ชำติจึงดับ
เพรำะชำติดับ ชรำ มรณ โสภะ ปริเทวะ ทุกข์ โทมนัส และอุปำผำสจึงดับ