Page 97 - TH Edition Ver3
P. 97

ตัวอย่างบทแปล



                                                             พระไตรปิฎก

                                                              เล่มที่ ๑๐ *


                                                           มหาวคฺคปาฬิ (ที. นิ.):

                                       นโม - ขอความนอบน้อม / ตสฺส - นั้น  ภควโต - แด่พระผู้มีพระภาค /

                                      อรหโต - ผู้เป็นพระอรหันต์ / สมฺมาสมฺพทฺธสฺสฯ – ผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ /
                                                                       ุ
                                                           ทีฆนิกาโย - ทีฆนิกาย

                                                       มหาวคฺคปาฬิ - มหาวรรคบาลี
                                                      มหาปทานสุตฺตํ - มหาปทานสูตร

                                              ปุพฺเพนิวาสปฏิสํยุตฺตกถา - เรื่องเกี่ยวกับปุพเพนิวาส


                                                                ั
                                                        (แปลยกศพท์ โดยพยัญชนะ)
                              ๑. เอวํ - อย่างนี้ / เม - อันข้าพเจ้า / สุตํ - สดับมาแล้ว / เอกํ สมยํ - สมัยหนึ่ง / ภควา -

                      พระผู้มีพระภาค / สาวตฺถิยํ - เขตกรุงสาวัตถี / วิหรติ - ประทบอยู่ / เชตวเน - ณ พระเชตวัน /
                                                                         ั
                      อนาถปิณฺฑกสฺส - ของอนาถบิณฑิกเศรษฐี / อาราเม - อันเป็นอาราม / กเรริกุฏิกายํ – ที่กเรริกุฎี. /
                                ิ
                                                                      ู
                      อถ - ครั้งนั้น / โข - แล / สมฺพหุลานํ - ผู้มากพร้อม / ภิกฺขนํ - แก่ภิกษุทั้งหลาย / ปจฺฉาตฺตํ -
                      ภายหลังแห่งภัตตาหาร / ปิณฺฑปาตปฏิกฺกนฺตานํ - ผู้ก้าวกลับจากบิณฑบาต / กเรริมณฺฑลมาเฬ - ที่
                      หอนั่งใกล้กเรริมณฑป / สนฺนิสินฺนานํ – ผู้นั่งแล้ว / สนฺนิปติตานํ - ผู้ประชุมกันแล้ว / ปุพฺเพนิวาส

                      ปฏิสํยุตฺตา - อันเกี่ยวกับปุพเพนิวาส / ธมฺมีกถา - ธรรมีกถา / อุทปาทิ - ได้เกิดขึ้นแล้ว / “อิติปิ -
                      เพราะเหตุอย่างนี้ / ปุพฺเพนิวาโส - บุพเพนิวาส / อิติปิ - เพราะเหตุอย่างนี้ / ปุพฺเพนิวาโส”ติ - บุพเพ

                      นิวาส ดังนี้

                              ๒. อสฺโสสิ - ได้ทรงสดับแล้ว / โข – แล / ภควา - พระผู้มีพระภาค / ทิพฺพาย - อันเป็นทิพย์
                      / โสตธาตุยา - ด้วยโสตธาตุ / วิสุทฺธาย - อันบริสุทธิ์ / อติกกนฺตมานุสิกาย - อันก้าวล่วงมนุษย์ / เตสํ
                                                                       ฺ
                      – เหล่านั้น, ภิกฺขูนํ - ของภิกษุทั้งหลาย / อิม – นี้ / กถาสลฺลาปํ. - ซึ่งคําสนทนา / อถ - ครั้งนั้น / โข
                                                           ํ
                      - แล / ภควา - พระผู้มีพระภาค / อุฏฺฐายาสนา - เสด็จลุกจากพุทธอาสน์ / เยน - โดยทิศาภาค ใด /

                             ฺ
                      กเรริมณฑลมาโฬ - หอนั่งใกล้กเรริมณฑป / เตนุปสงฺกมิ; - เสด็จเข้าไปแล้ว โดยทิศาภาค นั้น / อุป
                      สงฺกมิตฺวา - ครั้นเสด็จเข้าไปแล้ว / ปญฺ ตฺเต - ที่ปูลาดไว้แล้ว / อาสเน - บนพุทธอาสน์ / นิสีทิ -
                                                                                                 ู
                      ประทับนั่งแล้ว / นิสชฺช - ครั้นประทับนั่งแล้ว / โข - แล / ภควา - พระผู้มีพระภาค / ภิกฺข - ซึ่งภิกษุ
                      ทั้งหลาย / อามนฺเตสิ - รับสั่งเรียกแล้ว / “กายนุตฺถ – อะไร หนอ มีอยู่ / ภิกฺขเว - ดูก่อนภิกษ ุ

                      ทั้งหลาย / เอตรหิ - บัดนี้ / กถาย - ด้วยวาจาเป็นเครื่องกล่าว / สนฺนิสินฺนา; - เป็นผู้นั่งประชุมกัน
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102