Page 23 - Nilai Shahid al-Quran

Mengajar tatabahasa Arab dalam kalangan masyarakat dan pelajar yang bukan penutur

jati bahasa Arab, khususnya masyarakat dan pelajar Melayu mengandungi cabaran

yang sudah tentu berbeza. Memilih shahid yang sesuai merupakan salah satu cabaran

yang perlu ditangani dengan cermat bagi memaksimumkan keberkesanannya. Hal ini

demikian kerana masyarakat dan pelajar Melayu kurang mesra dengan shahid yang

dipetik daripada syair, prosa, kata pujangga dan pepatah Arab. Sementelah sumber

tersebut sukar ditemui atau kurang berlegar dalam kehidupan mereka. Keperluan

kepada terjemahan dan penghayatan maksud daripada petikan syair, prosa, kata

pujangga dan pepatah Arab pula menjadikan isi pengajaran tatabahasa bertambah

sukar untuk difahami. Hal ini menjadikan shahid dalam bentuk yang berkenaan

kurang popular malah kurang berpengaruh terhadap minat dan motivasi pelajar untuk

menguasai tatabahasa seterusnya mencintai bahasa Arab.

Adapun shahid Hadis, walaupun ia agak mesra kepada masyarakat dan pelajar Melayu

kerana ia adalah sebahagian daripada sumber ajaran agama Islam, namun keterbatasan

shahid Hadis dalam menangani kebanyakan isu tatabahasa terutama yang lebih

kompleks dan rumit akan membatasi kemampuan sumber itu. Perkara ini diperhati

daripada kehadiran shahid Hadis yang amat terhad dalam kitab rujukan utama

tatabahasa berbanding shahid syair, shahid prosa ataupun SQ.

Daripada perbincangan di atas, mungkin ciri-ciri SQ yang memenuhi beberapa aspek

yang diperlukan dalam PdPc bahasa Arab sangat menarik untuk dikaji. Antaranya al-

Quran sudah sebati dan mesra kepada masyarakat dan pelajar Islam khususnya kerana

ia mudah dicapai di mana-mana. Al-Quran sentiasa berlegar dalam kehidupan

seharian mereka; di surau, masjid, rumah, dalam bilik hatta sehingga dalam bentuk

5