Page 34 - Lettera pastorale 2020 GEO
P. 34
34 არაჩვეულებრივად ჩვეულებრივნი
გების საიდუმლოში. პირნათლად, შესრულებული
აღსარების შემდეგ, მადლის ქმედებით, ყოველ-
თვის ვიზრდებით წმიდანობაში. საუფლო ლოცვაში
ასე ვლოცულობთ “და ნუ შეგვიყვან ჩვენ განსაც-
დელსა” (მთ 6,13), უფრო მეტი სიზუსტისთვის ასეც
შეიძლება ითარგმნოს „არ მიგვატოვო ცდუნებაში“.
რა არის ცდუნება? რომელია ბოროტის ყველაზე
დიდი ცდუნება? ბოროტს სურს, რომ ხელი ჩავიქი-
ნიოთ და სირთულეთა წინაშე, რასაც იესოს კვალ-
ში სიარულისას რომ ვხვდებით, ვთქვათ: “კმარა!
დავიღალე, ვნებდები, ბრძოლა აღარ მინდა!”. აი,
ეს არის დიდი ცდუნება! როგორც კი ამ მახეში გა-
ვებმებით, სრული მარცხის ზღვარიც იკარგება. პაპი
ფრანცისკე წერს:
“ვერავინ გაძლებს, თუკი აირჩევს მკვდარ წე-
რტილში გაჩერებას, მცირედით კმაყოფილდება,
თუკი შეწყვეტს ოცნებას, საუკეთესო მიუძღვნას
უფალს. კვლავაც უარესია, როდესაც მარცხს ეგუ-
ებიან, ვინაიდან “ვინც იმედის გარეშე იწყებს, წი-
ნასწარვე წაუგია ბრძოლის ნახევარი და მარხავს
საკუთარ ტალანტებს. [...] ქრისტიანული გამარჯვება
მუდამ არის ჯვარი, მაგრამ ჯვარი, რომელიც იმა-
ვდროულად გამარჯვების ალამია, რომელიც მებ-
რძოლი სისათუთით არის სატარებელი მოხმობი-
ლი ბოროტების შემოტევის წინააღმდეგ” (GE 163).
ქრისტიანის ცხოვრება მუდმივი ბრძოლაა. ძალა და
გამბედაობაა საჭირო იმისათვის, რომ გავუმკლა-
ვდეთ ეშმაკის ცდუნებებს და ვაუწყოთ სახარება.
ეს ბრძოლა საოცრად ლამაზია, რამეთუ გვაძლევს
იმის საშუალებას, რომ ყოველთვის ვზეიმობდეთ,
როდესაც უფალი ჩვენს ცხოვრებაში იმარჯვებს.
