Page 69 - งานนำเสนอ44
P. 69
65
1.2 แบบแม็กเฟอร์สันสตรัต (MacPherson Strut Suspension) บางครั้ง
เรียกว่า แช็ปแมนสตรัต (Chapman Strut) ระบบรองรับแบบนี้พัฒนามาจากแบบเลื่อนตาม
สลัก โดยแบบแม็กเฟอร์สันสตรัตจะ มีปีกนกล่าง ล้อรถจะแล่นขึ้นลงตามแกนสลัก ซึ่งท า
หน้าที่เป็นโช้กอัพ การที่มีปีกนกล่างท าให้ การออกแบบจุดศูนย์กลางชั่วขณะและจุดศูนย์กลาง
โคลงได้ตามต้องการ ซึ่งมีคุณลักษณะ เช่นเดียว กับแบบปีกนก แต่มีชิ้นส่วนต่างๆ น้อยกว่าจึง
ท าให้มีน้ าหนักเบากว่า มักใช้ระบบนี้ ในปัจจุบันนิยมใช้กัน อย่างแพร่หลาย
1.3แบบเทอลิงอาร์ม (Trailing Arm) ระบบรองรับแบบนี้แขนเต้นอาจมี 2 แขน
หรือแขนเดียวกันก็ได้ ถ้าเป็นแบบแขนเดียวจะเรียกว่า เซมิเทรลิงอาร์ม (Semi-Trailing Arm)
แขนเต้นจะสวมอยู่กับแกนสลักใน แนวขวางกับตัวรถได้ดีแต่จะรับแรงตามแนวทางขวางตัวรถ
ได้ไม่ดี จุดศูนย์กลางชั่วขณะจะอยู่ไกล
1.4 แบบสวิงแอกเซิล (Seinh Axle) ระบบรองรับแบบนี้ จะมีลักษณะคล้ายกับ
แบบปีกนกหนา แต่มีปีกนกเพียงตัวเดียว โดยจะใช้เสื้อเพลาท าหน้าที่เป็นปีกนกแทน ระบบนี้
จะรับแรงตามแนวยาว ของตัวรถไม่ดี บางยี่ห้อจะออกแบบให้มีแขนควบคุม (Control Arm)
เพื่อรับแรงตามแนวยาวของตัวรถ จุดศูนย์กลางการโคลงอยู่สูงตามไปด้วย
2.แบบคำนแข็ง (Solid Axle) เป็นระบบรองรับแบบดั้งเดิมที่ใช้กันมาจนถึงปัจจุบัน มักจะใช้
กับรถ บรรทุกขนาดใหญ่ ส่วนรถยนต์นั่งจะใช้กันมากกับล้อหลัง แบบคานแข็งเป็นระบบ
รองรับที่แข็งแรงและ มีราคาถูก แต่มีข้อเสียคือ น้ าหนักใต้สปริง เมื่อล้อข้างหนึ่งเอียงจะท าให้
ล้ออีกข้างหนึ่งเอียงตามไปด้วย
