Page 33 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 22

σχετικα μὲ τὶς συνθήκες ἀγορᾶς ἐργασίας

καί τις ὑπαρχουσες καὶ προβλεπόμενες

τάσεις τῆς Βιομηχανίας. Τὸ χάσμα τῶν

ἁμοιβῶν ἀντικατοπτρίζει ὑπερπροσφορα

ὡρισμένων κατηγοριῶν ἐργασίας καὶ ἐν·

τονη ζήτηση ἄλλων. Ἡ ὑπερπροσφορὰ

συνεπάγεται χαμηλὰ ἡμερομίσθ ια καὶ

ἐπιβολὴ τῶν ὅρων τῆς ἐργοδοσίας ἀπ’ τὴ

μία, ὑψηλὴ ανεργία καὶ διαφυγόντα

κὲρδη για τὴν Ἐθνικὴ Οἰκονομία, ἀπ’ τὴν

ἄλλη.

Τὸ 1971, ἔτος ἰδιαίτερης βιομηχ. ἐξαρ-

σης, ἐπιδοτήθηκαν 4,5 ἐκατ. μέρες ἀνερ-

γίας πρὸς 393 ἐκατ. δραχμές.

Πηγήῑ Ἀγορὰ ἑργασᾶκς καὶ ὸιάρθριυσις ἀμοι-

βῶν εἷς τὴν Ἑλληνικὴν Βιομηχανίαν, Φακιο-

λᾶς - Ἄ θῆναι 1974.

"Ag οημειωθεῑ ὅτι τὰ ἐπιδὸματα ὰνεργίας

τὰ χορηγεῖ ὁ OAEA (ὀργαν. απασχολ.

ἐργατ. δυναμ.), ποὺ χρηματοδοτεῐται

κατὰ τὸ ἥμισι ἀπὸ εἰσφορὲς τῶν ἐργαζο-

μένων, εἰσπραττόμενες μέσω τοῦ IKA.

Παράλληλα, οἱ Βιομήχανοι παραπο-

νοῡνται για δυσχερειες ἐξευρεσης προσ-

ωπικοῡ καί για ακαλυπτες ἀνάγκες ὁρι-

σμένων εἰδικοτήτων, πράγμα που τοὺς

ἀναγκασε να καταφυγουν σὲ ξένα ἐργα-

τικα χέρια. Τὸ 1973. 25 ἕως 30 χιλιάδες

ξένοι, κυρίως ἐγχρωμοι ἐργάτες, δηλαδὴ

το 8 % τοῦ ἐργ. δυν. τῆς χώρας, ἀπαοχο-

λοῦνταν στὴν Ἑλληνικὴ Βιομηχανία.

Πηγής Ἐπιλογή, Σεπτέιι, 1973.

Ἡ ἀντιφατικὴ συνυπαρξη τῶν φαινο-

μένων ἁνεργίας καὶ ζήτησης ἐργασίας δι-

και ολογεῖται ἀπὸ την ἐλλειψη συστήμα-

τος τοῦ ἐργατ. WV. δυν. μέσω κρατικῶν

καὶ ἐργατικῶν φορέων, ΟΑΕΔ, σωμα-

τείων κ.λπ. Τοῦτο, σε συνδυασμὸ μὲ τὴν

ἐλλειψη ἐπαγγελματικοῡ προσανατολι-

σμοῦ καί σχολῶν ταχυρρυθμης ἐκπαίδευ-

σης, ἐμποδίζει τὴ γεωγραφικὴ καὶ δια-

κλαδικὴ κινητικοτ ητα τῶν ἐργατριῶν καί

τὸν προσανατολισμό τους σὲ εἰδικοτητες

μὲ ζήτηση καί μεγαλίιτερες ἀπολαβές.

Τὰ προβλήματα τῶν ἐργατριῶν θα ἐπι -

λυθοῡν, μόνο ὅταν ἡ ἐργοδοσία ἀρχίσει ἕνα μέρος τῶν μητρικῶν καί οἰκιακῶν

να διαπραγίιατεύεται μὲ ἰσχυρὰ καὶ φροντίδων, ὁὲν περιλαμβάνονται μέσα

ὑπεύθυνα ἐργατικὰ σωματεῐα, ποὺ Θα δι- στα θεμελιώδη αἰτήματα τῆς ἐργατικης

εκδικοῦν τὰ κοινὰ αἰτήματα τῶν ἐργαζο- ταξης. (Ἡ συνδικαλιστικὴ δραστήρι-

μένων ἀντρῶν καὶ γυναικῶν. Εἴδαμε ὅτι ότητα τοῠ ἄντρα εὐνοεῐταιῑ ὁ ἐργάτης

τὸ συνολο τῶν κοινωνικῶν δομῶν ὑπο- μετὰ τὴν ὀκτάωρη ἐργασία στὸ ἐργοστα-

σκάπτει τὴν ἐπαγγελματικὴ καί ταξικη σιο, μπορεῖ νὰ συναντήσει τοὺς συναδελ-

συνείδηση τῶν ἐργατριῶν. Οἱ γυναῖκες. φους του στὸ καφενεῐο ἢ στὸ σωματειο

στὴ συντριπτική τους πλειοψηφία, δὲν καὶ νὰ συζητήσει τὰ προβλήματα τῆς τά-

συνδικαλίζονται, δηλαδὴ ὃὲν διεκδικοῡν ξης του. Ἡ ἐργάτρια, ἀντίθετα, ὀφείλει

νόμιμα τὰ δικαιώματά τους. Τὸ τίμημα νὰ ἀπομονωθεῖ καί νὰ ἐπιδοθεῖ στην οι-

εἶναι βαρὺ γιὰ τὶς ἴδιες τις ἐργάτριες καί, κιακὴ ἐργασία).

παράλληλα, ἀναχαιτίζει τὴν ἀγωνιστικὴ γ- οἱ ἐργάτες συνδικαλιστὲς δὲν συνείδη-

δύναμη ὅλης τῆς ἐργατικῆς τάξηςῑ σπά- τοποιοῡν ὅτι ἡ ἐπίλυση ὁποιουδήποτε

σιμο καὶ ὰποτυχία ἁπεργιῶν, αἴσθημα προβλήματος τῆς ἐργαζομένης γυναικος,

ἀνασφάλειας, ὑποταγὴ οτοὺς ὅρους ποὺ

ἐπιβάλλει ἡ ἐργοδοσία, ἀλλοτρίωση. εἶναι αὐτόματα, νίκη τῆς μάνας, της
ἀδελφῆς, τῆς γυναίκας, Νίκη τῶν παιδιων
Οἱ γυναῖκες Θῖ ἀποτελοῦν τὸ ἐπίσημο

ὕποπρολεταριάτο τῆς Βιομηχανίας καί τη τους, ὅλων τῶν παιδιῶν ποὺ θα συνεχι-

σιωπηρὴ ἁδρανὴ μάζα τῶν ἐργατικῶν σουν τὸν ἀγώνα, ἀπ’ τὸ σημεῑο ποὺ στα-

σωματείων ὅσον καιρός μάτησαν αὐτοί.

α- οτὴ λίστα τῶν ἐργατικῶν αἰτημάτων, Βὲτα Μπὲσιλα - Στάγκου

προτάσσονται οἱ ὑλικὲς ἁπολαβὲς καὶ ἡ Κ [mon Δημοκρατικῶν Γυναικῶν

ἐπιφανειακὴ ἐξίσωση {aw ἡμερομισθίων. Θεσσαλονίκης

β-ἡ ἁπελευθέρωση τῶν γυναικῶν ἀπὸ Πλατεὶα Ναυαρὶνου 8-Θεσίνίκη

33