Page 29 - บทที่ 2 การใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร
P. 29

G E L 1 1 0 1     ก า ร ใ ช้ ภ า ษ า ไ ท ย  | 67







                                เรื่องที่ 2.2.3  การใช้โวหาร
                                             โวหาร หมายถึงชั้นเชิงหรือส านวนแต่งหนังสือหรือพูด เช่น โวหารดี,

                       ถ้อยค าที่เล่นเป็นเป็นส าบัดส านวน เช่น อย่ามาตีโวหาร เขาชอบเล่นโวหาร (ราชบัณฑิตยสถาน,

                       2542)    ในบทเรียนนี้จะกล่าวถึงโวหารที่หมายถึงชั้นเชิงหรือส านวนการแต่งหนังสือหรือพูด  โดย
                       โวหารมีหลายประเภท  การเรียนรู้เรื่องโวหารจะช่วยให้ส านวนภาษาทั้งการเขียนและการพูดมี

                       ความสมบูรณ์ สละสลวยขึ้น  โดยโวหารประเภทต่าง ๆ มี ดังนี้

                                             2.2.3.1  บรรยายโวหาร
                                                    บรรยายโวหาร คือ การใช้ส านวนภาษาร้อยแก้วเพื่อเล่าเรื่อง

                       หรืออธิบายเรื่อง  โดยใช้ได้กับทั้งการพูดและการเขียน ไม่ว่าจะเล่าการเขียนหรือพูดบอกเล่า

                       เหตุการณ์  ข่าว  บทเรียน หรือสารคดี  ส านวนภาษาที่ใช้จะให้แบบตรงไปตรงมา กระชับเพื่อให้เข้า

                       ใจความ  ไม่เน้นให้ผู้รับสารเกิดอารมณ์ความรู้สึก  เช่น
                               ตัวอย่างบรรยายโวหารจากการบรรยาย

                               เมื่อเราพูดถึงจดหมายเหตุ เราอาจคิดกันว่า จดหมายเหตุเป็นเรื่องของจดหมายเหตุ

                        ทางการ  แต่ในวันนี้เราอยากจะชี้ให้เห็นว่า ยังมีจดหมายเหตุอีกชนิดหนึ่งที่เราอาจจะมองข้าม

                        ไป ก็คือ จดหมายเหตุวัฒนธรรมและจดหมายเหตุบุคคลตัวเล็กตัวน้อย หรือกลุ่มชนซึ่งอาจจะ

                        ไม่ได้มีรัฐ หรือกลุ่มชน ซึ่งเป็นกลุ่มย่อย ๆ ที่อยู่ในสังคมเรา  และจดหมายเหตุแบบนี้ก็จะช่วยให้
                        เราเข้าใจวัฒนธรรมสังคมได้เพิ่มมากขึ้น  และเป็นสิ่งส าคัญกับประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนที่

                        ก าลังจะเกิดขึ้นในอนาคตนี้ (ชาญวิทย์ เกษตรศิริ และกาญจนี ละอองศรี, 2556, หน้า 256)



                               ตัวอย่างบรรยายโวหารจากบทความวิชาการ

                                ความรักของวัลยา  เป็นนวนิยายเพื่อชีวิตที่ใช้ฉากต่างประเทศเช่นเดียวกับจนกว่า
                        เราจะพบกันอีก  นวนิยายเรื่องนี้สะท้อนปัญหาและเสนอแนะแนวทางแก้ไขปัญหาที่เป็นไปใน

                        รูปบทสนทนาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นมากกว่าจะเป็นรูปการกระท า  ความรักของวัลยา สร้าง

                        พัฒนาการให้นวนิยายเพื่อชีวิตของไทยด้วยการให้ภาพที่กว้างขึ้นของปัญหาสังคม  โดยใช้กลวิธี

                        แบบรูปต่อที่ซับซ้อน  ตัวละครต่างสะท้อนแนวคิดหลากหลายและมาจากพื้นฐานทางสังคมที่
                        ต่างกัน  ความกลมกลืนระหว่างเนื้อหาทางสังคมและการเมืองกับกลวิธีทางวรรณศิลป์ ท าให้นว

                        นิยายเรื่องนี้เป็นสุนทรียศาสตร์เพื่อปวงชนอย่างแท้จริง (ตรีศิลป์  บุญขจร, 2555, หน้า 26)
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34