Page 92 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 92
84
ี
ในกรณีท่กำรไกล่เกล่ยข้อพิพำทตำมวรรคหน่ง เป็นกำรไกล่เกล่ยข้อพิพำทท่เก่ยวกับเงินหรือทรัพย์สิน
ี
ี
ี
ี
ึ
คณะรัฐมนตรีอำจก�ำหนดหลักเกณฑ์ให้หน่วยงำนทำงปกครองหรือเจ้ำหน้ำท่ของรัฐท่เป็นคู่กรณีต้องได้รับ
ี
ี
ควำมเห็นชอบจำกกระทรวงกำรคลังหรือหน่วยงำนที่มีอ�ำนำจก�ำกับดูแลตำมกฎหมำยด้วยก็ได้
๗๘
มำตรำ 66/๓ ห้ำมมิให้มีกำรไกล่เกลี่ยข้อพิพำทในกรณีที่มีลักษณะ ดังต่อไปนี้
(๑) กำรไกล่เกลี่ยข้อพิพำทที่เป็นกำรฝ่ำฝืนหรือต้องห้ำมชัดแจ้งโดยกฎหมำย
(๒) กำรไกล่เกลี่ยข้อพิพำทที่เกี่ยวกับควำมสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชำชน
(๓) กำรไกล่เกล่ยข้อพพำทท่มีผลกระทบต่อสถำนะของบุคคลหรือมผลกระทบในทำงเสียหำย
ี
ี
ี
ิ
ต่อประโยชน์สำธำรณะ
(๔) กำรไกล่เกลี่ยข้อพิพำทที่มีผลกระทบร้ำยแรงต่อกำรบังคับใช้กฎหมำย
(๕) กำรไกล่เกลี่ยข้อพิพำทที่อยู่นอกเหนือสิทธิ อ�ำนำจหน้ำที่ หรือควำมสำมำรถของคู่กรณี
ี
(๖) กำรไกล่เกล่ยข้อพิพำทท่เก่ยวกับค�ำวินิจฉัยของคณะกรรมกำรวินิจฉัยข้อพิพำทตำม
ี
ี
มำตรำ ๑๑ (๑)
ี
ี
(๗) กำรไกล่เกล่ยข้อพิพำทท่เก่ยวกับค�ำวินิจฉัยของคณะกรรมกำรวินิจฉัยข้อพิพำทท่กฎหมำยก�ำหนด
ี
ี
ให้ฟ้องคดีต่อศำลปกครองสูงสุด
ี
ี
ี
(๘) กำรไกล่เกล่ยข้อพิพำทท่มีลักษณะอ่นตำมท่ก�ำหนดในระเบียบของท่ประชุมใหญ่ตุลำกำรใน
ื
ี
ศำลปกครองสูงสุด
๗9
ิ
มำตรำ 66/๔ ในเวลำใด ๆ นับแต่มีกำรฟ้องคดีต่อศำลปกครองจนถึงวันส้นสุดกำรแสวงหำ
ื
ี
ื
ข้อเท็จจริง คู่กรณีอำจร่วมกันย่นค�ำขอต่อศำลเพ่อให้มีกำรไกล่เกล่ยข้อพิพำท หรือคู่กรณีฝ่ำยใดฝ่ำยหนึ่ง
ี
ื
ื
อำจย่นค�ำขอและคู่กรณีฝ่ำยอ่นตกลงให้มีกำรไกล่เกล่ยข้อพิพำท ในกรณีเช่นน้ ถ้ำองค์คณะพิจำรณำพิพำกษำ
ี
ั
เห็นสมควรและประธำนศำลปกครองสูงสุดหรืออธิบดีศำลปกครองช้นต้น แล้วแต่กรณีเห็นชอบให้ศำล
ิ
ั
่
่
ี
ิ
�
ู
ี
ี
ด�ำเนนกำรไกล่เกล่ยข้อพิพำทระหว่ำงคู่กรณน้นได้ สำหรับค่กรณีทไม่ได้ตกลงให้มีกำรไกล่เกลยข้อพพำท
ี
ศำลอำจด�ำเนินกระบวนพิจำรณำต่อไปก็ได้
ี
ื
เม่อองค์คณะพิจำรณำพิพำกษำเห็นสมควรให้มีกำรไกล่เกล่ยข้อพิพำทและคู่กรณียินยอมให้น�ำควำม
ในวรรคหนึ่งมำใช้บังคับโดยอนุโลม
ั
ั
ให้ประธำนศำลปกครองสูงสุดหรืออธิบดีศำลปกครองช้นต้น แล้วแต่กรณี แต่งต้งตุลำกำรศำลปกครอง
ี
ซ่งไม่มีหน้ำท่รับผิดชอบคดีในส�ำนวนคดีน้น ปฏิบัติหน้ำท่เป็นผู้ไกล่เกล่ยข้อพิพำท โดยค�ำนึงถึงควำมรู้
ึ
ั
ี
ี
ี
ควำมเช่ยวชำญและควำมเหมำะสมของตุลำกำรศำลปกครองผู้น้น
ั
๘0
มำตรำ 66/๕ กำรไกล่เกลี่ยข้อพิพำทต้องด�ำเนินกำรให้เสร็จโดยเร็วภำยในระยะเวลำที่ตุลำกำร
ี
ั
ศำลปกครองผู้ไกล่เกล่ยข้อพิพำทก�ำหนด โดยต้องไม่ท�ำให้กำรพิจำรณำพิพำกษำคดีน้นล่ำช้ำออกไป
โดยไม่สมควร
๗๘ มำตรำ ๖๖/๓ เพ่มโดยพระรำชบัญญัติจัดตงศำลปกครองและวธีพจำรณำคดีปกครอง (ฉบับท่ ๑๒) พ.ศ. ๒๕๖๒
ี
ั
้
ิ
ิ
ิ
๗9 มำตรำ ๖๖/๔ เพ่มโดยพระรำชบัญญัติจัดตงศำลปกครองและวธีพจำรณำคดีปกครอง (ฉบับท่ ๑๒) พ.ศ. ๒๕๖๒
ั
ี
ิ
ิ
ิ
้
๘0 มำตรำ ๖๖/๕ เพ่มโดยพระรำชบัญญัติจัดตงศำลปกครองและวธีพจำรณำคดีปกครอง (ฉบับท่ ๑๒) พ.ศ. ๒๕๖๒
ี
ิ
ิ
ั
ิ
้
