Page 250 - 014 IMAN VE KUFUR MUVAZENELERI YENI.indd

250 İMAN VE KÜFÜR MUVÂZENELERİ

Hem senede yalnız bir ay oruç için nefsimizden istedi. Nefsimize
acıdık, keffâreten beş sene cebren oruç tutturdu.

Kendi verdiği maldan, kırkından ya onundan birini zekât istedi.
Buhl ile hem zulmettik, haramı karıştırdık, ihtiyarla vermedikti.
O da bizden aldırdı müterâkim zekâtı, haramdan da kurtardı.
Amel, cins-i cezadır. Ceza, cins-i ameldir. Sâlih amel ikiydi:

Biri müsbet ve ihtiyarî, biri menfî ıztırarî. Bütün âlâm, mesâib,
a'mâl-i sâlihadır; lâkin menfîdir, ıztırarî. Hadîs tesellî verdi.
Bu millet-i günahkâr kanıyla abdest aldı. Fiilî bir tevbe etti.
Mükâfât-ı âcili, şu milletin humsu dört milyonu çıkardı.

Derece-i velâyet, mertebe-i şehâdet ile gâzilik verdi, günahı sildi.
Bu meclis-i àlî-i misâlî, bu sözü tahsin etti.
Ben de birden uyandım, belki yakaza ile yeni yattım. Bence
yakaza rüyadır.

Rüya bir nev'i yakazadır. Orada asrın vekili, burada Said-i Nursî...
* * *