Page 29 - kadhya Sanskruti
P. 29
ु
े
े
छोल भार ची फ......- अंजली संगवई
मग कार् सारी तर्ारी झालली, पाहुण पानावर बसलल! अगदी
े
े
े
े
े
ु
तोांडावर आपाण कार् असत र्ाचा अनभव घतला. मग कार् घडल सार े
े
े
े
ू
ू
ां
ू
ु
सववस्तर सागन ,साधी कणीक वभजवन पऱ्र्ा लाान त्ा छोल्यासोबत खाल्ल्या.
आत्मववश्वासान लढार्ला गलो आवण आपल्याच चकीमळ आपल्याला शस्त् ां
ां
े
ु
ु
े
खाली ााकावी लागल्यावर जी अवस्र्ा होत तसच काही माझ झाल! घरच्यानी
ां
े
े
े
े
ु
य
े
े
े
ु
े
े
ु
े
माझ्या छोल भारच कौतकवजा वणन कल होत ते सार फस्स झाल. छोल े
े
े
े
ू
ु
े
े
ू
ु
े
े
े
ां
बर झाल होत, यॎहणन माझा फसलला भारा पण परीन साभाळन नला.
ृ
े
े
े
य
े
अस फसलल बरच पदार् असतात, पण गवहणी काहीतरी कऱून वळ
े
े
े
ू
वनभावन नत. घरच माि ते फसलल पदार् आवण त्ाच वेगळ स्वऱूप
े
े
े
े
े
य
े
ु
य
े
ू
मकाट्यान वनभावन घतात. पर्ार् नसतो
माझा हा पाहुण्यासमोर फसलला पदार् मला तादळाच पीठ आवण मदा
ां
ै
े
े
ां
य
ु
े
र्ाचा फरक उभ्या आर्ष्यात ववसऱू दणार नाही.

