Page 257 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

öpmek istiyordu.

Cengiz mezarlığa götürülmek için omuzlara alınıyor. Beş

yüz kişi slogan ve marşları haykırıyor. Yarının savaşçıları olacak

çocuklar o minicik elleriyle topladıkları kır çiçekleriyle geliyor-
lar mezarlığa. Yine aynı çocuklar beyaz taşlarla mezarın yanına
Devrimci Sol yazıyorlar.

Halk, Cengiz’i kahramanlığına yakışır bir şekilde uğurlu-
yor ölümsüzlüğe. Ama görevlerinin bitmediğinin de bilincinde-

ler. Şehitleri sahiplenişlerini Eylem ve Abidin’in toprağa
verileceği Taçkirek’e taşımak istiyorlar.

“Yürüyelim kardeşler, ulaşmak için kahramanlara” diye-
rek akın akın koyuluyorlar dağlara varan patikalara. Dağların

derinliklerinde kıvrım kıvrım dolanan patikalarda ilerleyen hal-
kın pusulası gerillanın yaktığı ateş oluyor. Ateşe doğru adım

adım yürüdükçe halay sesleri daha bir yakınlaşıyor.

Halk, Taçkirek Köyü’ne sloganlarla giriyor sloganlarla kar-

şılanıyor. Bu köyde ölen yok. Çoğalan koca bir ailenin düğünü
var. Gözler ufukları süzüyor. Gözler gerillayı arıyor. Eylem ve

Abidin de binlerce kişinin alkışları, sloganları eşliğinde uğurla-
nıyorlar ölümsüzlüğe.

Taçkirek Köyündeki sloganlar Geçityaka’ya da taşınıyor.
Abdi Hoca oturmuş etrafında toplanan öğrencilerine öğret-
meye devam ediyor. Daha öncesinde tek tek konuşup eğitmeye

çalıştığı arkadaşlarını, bu kez de kahramanlığıyla eğitiyor.

Bugüne kadar Geçityaka Köyünde yüzlerce insan bir

araya gelmemişti. Abdi’nin şehit düşmesi 500-600 kişilik halkı
bir araya getiriyor. Abdi’nin parçalanmış kalbini ve yukarıya

kaldırmış sol yumruğunu ağzında yarım kalmış sloganını gören
halk, onun karşısında büyüleniyor. Onu daha da yüceltip ka-

rarlılık, inanç bu olsa gerek diyorlar içlerinden.

Herkes Abdi Hocayı ölümsüzlüğe uğurlamanın coşku-

257