Page 247 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 247

๒๓๓



                                                                                      ้
                                       : ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๒๕๖/๒๕๕๑ กรณีที่ผู้ฟองคดีได้เข้าเสนอราคา
                                                                                                    ้
                       ในการสอบราคาซื้อตลับลูกปืนส าหรับรถดีเซลรางของการรถไฟแห่งประเทศไทย (ผู้ถูกฟองคดี)
                                                                                              ้
                                          ่
                       ต่อมา ผู้อ านวยการฝายการพัสดุได้มีค าสั่งยกเลิกการสอบราคาดังกล่าว ผู้ฟองคดีเห็นว่า
                       การยกเลิกการสอบราคาไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงมีหนังสืออุทธรณ์ค าสั่งยกเลิกการสอบราคา
                                                                         ้
                                                                                     ้
                       ข้างต้น แต่ยังไม่ได้รับทราบผลการพิจารณาอุทธรณ์ ผู้ฟองคดีจึงได้ฟองคดีต่อศาลขอให้ศาล
                       เพิกถอนค าสั่งยกเลิกการสอบราคาดังกล่าว  ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า เมื่อปรากฏว่า
                         ้
                                                                                                  ้
                       ผู้ฟองคดีได้อุทธรณ์ค าสั่งดังกล่าว โดยการรถไฟแห่งประเทศไทยได้รับค าอุทธรณ์ของผู้ฟองคดีไว้
                       เมื่อวันที่ ๒๔ เมษายน ๒๕๕๐ แต่ผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์มิได้วินิจฉัยอุทธรณ์และ
                                   ้
                       แจ้งผลให้ผู้ฟองคดีทราบภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่ได้รับค าอุทธรณ์ ตามมาตรา ๔๕
                       แห่งพระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ คือ ภายในวันที่ ๒๓ กรกฎาคม
                                        ้
                                                                      ้
                       ๒๕๕๐ จึงถือว่าผู้ฟองคดีรู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟองคดีตั้งแต่วันที่ ๒๔ กรกฎาคม ๒๕๕๐
                                                    ้
                       เป็นต้นไป และครบระยะเวลาการฟองคดีตามมาตรา ๔๙ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ
                                                                                   ้
                       ในวันอาทิตย์ที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๕๐ ซึ่งเป็นวันหยุดราชการ จึงต้องฟองภายในวันจันทร์ที่ ๒๒
                       ตุลาคม ๒๕๕๐ ซึ่งเป็นวันเปิดท าการวันแรก ตามมาตรา ๑๙๓/๘ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและ
                                                 ้
                                     ้
                                                                                                    ้
                       พาณิชย์ เมื่อผู้ฟองคดีได้ยื่นฟองคดีนี้ต่อศาลในวันที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๐ จึงเป็นการฟองคดี
                                                   ้
                       เมื่อพ้นก าหนดระยะเวลาการฟองคดี  อย่างไรก็ตาม โดยที่ข้อเท็จจริงปรากฏว่า ก่อนการ
                                                                     ้
                                   ้
                        ้
                       ฟองคดีนี้ ผู้ฟองคดีเคยน าเหตุในคดีเดียวกันมาฟองต่อศาลปกครองชั้นต้นแล้วครั้งหนึ่ง
                                                           ้
                       โดยศาลปกครองชั้นต้นมีค าสั่งไม่รับค าฟองไว้พิจารณาเนื่องจากยังไม่พ้นระยะเวลาเก้าสิบวัน
                       ในการพิจารณาอุทธรณ์ของผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์ตามมาตรา ๔๕ แห่งพระราชบัญญัติ
                                                               ้
                                                                                 ้
                       วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙ ผู้ฟองคดีจึงยังไม่มีสิทธิฟองคดีต่อศาลตามมาตรา ๔๒
                                                                            ้
                       วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ และผู้ฟองคดีได้ยื่นค าร้องอุทธรณ์ค าสั่ง
                       ของศาลปกครองชั้นต้นดังกล่าวต่อศาลปกครองสูงสุด โดยในวันที่ ๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๐
                                                                               ้
                       ซึ่งเป็นวันที่ครบก าหนดเก้าสิบวันในการนับระยะเวลาการฟองคดีต่อศาลตามมาตรา ๔๙
                       แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว ปรากฏว่าคดียังอยู่ระหว่างการพิจารณาของศาลปกครองสูงสุด
                                                                                             ้
                       ต่อมา เมื่อศาลปกครองสูงสุดได้มีค าสั่งยืนตามค าสั่งของศาลปกครองชั้นต้นและผู้ฟองคดีได้ทราบ
                                                                                          ้
                       ค าสั่งดังกล่าวของศาลปกครองสูงสุดในวันที่ ๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๐ แล้วผู้ฟองคดีจึงได้น าคดี
                                                                                                     ้
                          ้
                       มาฟองต่อศาลปกครองชั้นต้นใหม่ในวันที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๐ กรณีจึงเห็นได้ว่า เหตุที่ผู้ฟองคดี
                                                                              ้
                                    ้
                       ได้น าคดีนี้มาฟองต่อศาลเมื่อพ้นก าหนดระยะเวลาในการฟองคดีนั้น สืบเนื่องจากต้องรอ
                       ผลการพิจารณาของศาลปกครองสูงสุดให้เป็นที่ยุติในเรื่องดังกล่าวก่อนและเป็นกรณีที่
                                                                                         ้
                              ้
                       ไม่อาจฟองคดีใหม่ก่อนที่ศาลปกครองสูงสุดจะมีค าสั่งได้ เนื่องจากเป็นการฟองซ้อนอันต้องห้าม
   242   243   244   245   246   247   248   249   250   251   252