Page 253 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 253
๒๓๙
๒๐๓
ตามมาตรา ๔๔๘ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ และตามข้อเท็จจริงข้างต้นถือว่า
้
้
้
ผู้ฟองคดีรู้เหตุแห่งการฟองคดีนี้เมื่อวันที่ ๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๔๒ ดังนั้น การที่ผู้ฟองคดี
้
้
ยื่นค าฟองเพิ่มเติมต่อศาลในวันที่ ๗ พฤศจิกายน ๒๕๔๕ จึงเป็นการฟองคดีต่อศาลปกครอง
้
้
ในขณะที่อายุความฟองคดีต่อศาลยุติธรรมสิ้นสุดลงแล้ว ศาลปกครองไม่มีอ านาจรับค าฟอง
้
ของผู้ฟองคดีไว้พิจารณาได้
- การฟ้ องขอให้หน่วยงานทางปกครองชดใช้ค่าเสียหายจากกรณีมีค าสั่ง
ตัดสิทธิผู้ฟ้ องคดีให้เป็นผู้ไม่ผ่านการคัดเลือกให้เข้าเสนอราคาในการประมูลจ้าง
ด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ ถือว่าผู้ฟ้ องคดีรู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟ้ องคดีในวันที่
ได้รับแจ้งผลการพิจารณาอุทธรณ์จากเจ้าหน้าที่ผู้ท าค าสั่งทางปกครอง แม้กรณีดังกล่าว
จะมิได้มีการส่งความเห็นของเจ้าหน้าที่ข้างต้นไปให้ผู้มีอ านาจพิจารณาค าอุทธรณ์
พิจารณาต่อไปก็ตาม
้
: ค าสั่งศาลปกครองสูงสุดที่ ๓๗๕/๒๕๕๐ กรณีฟองว่า องค์การบริหาร
ส่วนต าบลถ ้าเจริญได้ด าเนินการจัดให้มีการประมูลการจ้างก่อสร้างระบบประปาหมู่บ้าน ด้วยระบบ
้
อิเล็กทรอนิกส์ ผู้ฟองคดีได้เข้ายื่นเอกสารเสนอราคาในการประมูลครั้งนี้ด้วย แต่องค์การบริหาร
้
ส่วนต าบลฯ ได้แจ้งผลการพิจารณาว่า ผู้ฟองคดีมีคุณสมบัติไม่ครบถ้วน เนื่องจากหนังสือรับรอง
ผลงานไม่ครบตามตัวเลขในประกาศประมูลจ้างฯ ขอให้ศาลมีค าพิพากษาให้องค์การบริหาร
้
ส่วนต าบลฯ ช าระเงินค่าเสียหายเนื่องจากค าสั่งตัดสิทธิผู้ฟองคดีว่าเป็นผู้ไม่ผ่านการคัดเลือก
้
ให้เข้าเสนอราคาให้แก่ผู้ฟองคดี ศาลปกครองสูงสุดวินิจฉัยว่า แม้ข้อเท็จจริงจะปรากฏว่าคดีนี้
้
ผู้ฟองคดีได้ยื่นอุทธรณ์ค าสั่งกรณีถูกตัดสิทธิไม่ให้เข้าเสนอราคาจ้างเหมาก่อสร้างระบบประปา
หมู่บ้าน ด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ ต่อนายกองค์การบริหารส่วนต าบลถ ้าเจริญ และนายกองค์การ
้
บริหารส่วนต าบลฯ ได้แจ้งผลการพิจารณาอุทธรณ์ให้ผู้ฟองคดีทราบเมื่อวันที่ ๑๔ กรกฎาคม
๒๕๔๙ โดยนายกองค์การบริหารส่วนต าบลฯ มิได้ส่งความเห็นดังกล่าวให้ผู้ว่าราชการจังหวัด
้
หนองคายในฐานะผู้มีอ านาจพิจารณาค าอุทธรณ์พิจารณาต่อไปก็ตาม กรณีก็ถือได้ว่าผู้ฟองคดี
ได้ด าเนินการอุทธรณ์ค าสั่งดังกล่าวและได้รับแจ้งผลการพิจารณาอุทธรณ์จากนายกองค์การ
้
บริหารส่วนต าบลฯ แล้ว เมื่อผู้ฟองคดีเห็นว่ายังได้รับความเดือดร้อนหรือเสียหายจากค าสั่ง
๒๐๓
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา ๔๔๘ สิทธิเรียกร้องค่าเสียหายอันเกิดแต่มูลละเมิดนั้น ท่านว่าขาดอายุความเมื่อพ้น
ปีหนึ่งนับแต่วันที่ผู้ต้องเสียหายรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวผู้จะพึงต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือเมื่อพ้นสิบปี
นับแต่วันท าละเมิด
