Page 254 - คำวินิจฉัยศาลปกครองด้านพัสดุ
P. 254
๒๔๐
้
้
หรือการกระท าที่พิพาทอยู่ ผู้ฟองคดีก็ย่อมมีสิทธิที่จะน าคดีมาฟองต่อศาลปกครองเพื่อเรียกร้อง
ค่าเสียหายดังกล่าวได้ภายในหนึ่งปีนับแต่วันที่ได้รับแจ้งผลการพิจารณาอุทธรณ์ข้างต้น ดังนั้น
้
้
้
เมื่อผู้ฟองคดีน าคดีนี้มาฟองต่อศาลปกครอง เมื่อวันที่ ๘ กันยายน ๒๕๔๙ จึงเป็นการฟองคดีภายใน
ก าหนดระยะเวลาหนึ่งปี ตามมาตรา ๕๑ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองฯ
๔.๓ ระยะเวลาการฟ้ องคดีส าหรับคดีพิพาทตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔)
้
แม้ว่าค าวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุดซึ่งวินิจฉัยเกี่ยวกับระยะเวลาการฟองคดี
พิพาทเกี่ยวกับสัญญาทางปกครองตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔) จะแบ่งออกได้เป็น ๒ ช่วง
้
กล่าวคือ ช่วงแรกเป็นกรณีที่ศาลวินิจฉัยว่าต้องฟองคดีภายในหนึ่งปีนับแต่วันที่รู้หรือควรรู้
้
ถึงเหตุแห่งการฟองคดี ตามมาตรา ๕๑ เดิม (ก่อนได้รับการแก้ไข) และช่วงที่สอง เป็นกรณีที่ศาล
้
้
วินิจฉัยว่าต้องฟองคดีภายในห้าปีนับแต่วันที่รู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟองคดีตามมาตรา ๕๑
ซึ่งได้รับการแก้ไขโดยพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง (ฉบับที่ ๕)ฯ
้
ก็ตาม แต่โดยที่ไม่ว่าจะมีก าหนดระยะเวลาการฟองคดีภายในหนึ่งปีหรือภายในห้าปี กรณี
้
้
้
ก็ยังคงต้องเริ่มนับระยะเวลาการฟองคดีนับแต่วันที่ผู้ฟองคดีรู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟองคดี
อยู่เช่นเดิม ดังนั้น แนวค าวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุดที่เกี่ยวกับวันที่รู้หรือควรรู้ถึงเหตุ
้
้
แห่งการฟองคดีไม่ว่าจะเกิดขึ้นในช่วงที่มีก าหนดระยะเวลาการฟองคดีภายในหนึ่งปีหรือในช่วงที่มี
้
ก าหนดระยะเวลาการฟองคดีภายในห้าปี กรณีย่อมสามารถน ามาใช้ศึกษาเป็นแนวทางในการ
้
้
วินิจฉัยวันที่รู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการฟองคดีเพื่อเริ่มนับระยะเวลาการฟองคดีส าหรับคดีพิพาท
ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๔) ได้เช่นเดียวกัน โดยมีตัวอย่างค าวินิจฉัยของศาลปกครองสูงสุด
เกี่ยวกับกรณีพิพาทต่างๆ ที่น่าสนใจ ดังนี้
๑) การฟ้ องโต้แย้งกรณีหน่วยงานทางปกครองริบหลักประกันซอง
(๑) กรณีพิพาทตามวิธีประกวดราคา
- การที่ผู้ชนะการประกวดราคาซึ่งถูกยึดหลักประกันซองเนื่องจาก
ไม่เข้าท าสัญญาตามเงื่อนไขในประกาศประกวดราคา ฟ้ องโต้แย้งการริบหลักประกันซอง
ถือว่าวันที่ผู้ฟ้ องคดีช าระค่าประกันซองเป็นวันที่ผู้ฟ้ องคดีรู้หรือควรรู้ถึงเหตุแห่งการ
ฟ้ องคดีเพื่อเริ่มนับระยะเวลาการฟ้ องคดีตามมาตรา ๕๑ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง
ศาลปกครองฯ
