Page 29 - περιοδικό κύμα τεύχος 3

ΜΑΝΙΑ ΜΕΖΙΤΗ
[ουσίες]

στη Μαρία 29
μην πίνεις
έλεγα
θα πεθάνεις
το χειρότερο
όταν φύγεις
δεν θα ‘σαι πια
ο εαυτός σου
μια άλλη
θα πεθάνει [στα δύο]
στη θέση του
δώσαμε
άστο καλύτερα η αλήθεια είναι
απάνταγε εκείνη το ένα μας πλευρό
δεν μου χρειάζεται παράθυρο έμεινε το άλλο να στηρίζει
κάνει κρύο τις ανάσες
χθες άναψα τζάκι κοντό σεντόνι παιδικό
είδα ειδήσεις ν’ απορροφά το κλάμα
είχα καιρό να δω δώσαμε
δεν σε πειράζει που γελάω πηγαίνοντας

γλύκα πυρκαγιά
στο φεγγάρι κίτρινο

αγάπες κρυφές

ματιά πλαστική
η πανσέληνος
στον άνεμο ξεφτίζω
στο στήθος σου ο ύπνος
μισή ανάσα
κι αν ξημερώνει

μηχανές ψυχρές
δρόμος η καρδιά
σύρματα συνειδητά
άστρο στην ανάμνηση
στις ψυχές τροχούς
όραμα φωλιά

κόλλησα στη γη
σαν εναλλαγή
σαλιγκάρι σαν πιστός
ατραπός αναδρομής
κι εξακολουθώ
καθώς κοιμάμαι