Page 223 - Olasılıksız

adalarındaki gizli hesabına parayı yatırdıktan sonra da Grimes ona şemaları ve alarm kodlarını
yollamıştı. Sonra da sahte kimliği yapmış ve bilekliği tasarlamıştı. Bunları da dışarıda Forsythe'ın
arabasının altında bırakmıştı. Hayatında bu kadar fazla parayı hiç bu kadar kolay kazanmamıştı.
Caine’in kaçmasını istiyordu, umuyordu daha doğrusu. Eğer operasyon başarılı olursa. Nava ona
yarım milyon dolar daha vaat etmişti. Dr. Jimmy'i İle çalışmak sandığından daha da karlı bir işti.
Grimes'ın kulaklığı titreşti. "Grimes, buyurun."
"İçeride kilitli kaldım?" Forsythe gerçekten keçileri kaçırmak üzereydi.
"Ne?" diye sordu Grimes gerçekten anlamayarak.
"İçeride kilitli kaldım. Tüm kapılar elektronik salak herif."
"Haa anladım," dedi Grimes gülmemeye çalışarak. "Unutmuşum, Olduğun yerde kal. Birkaç
dakikaya kalmaz elektriği devreye sokuyorum."
"Ne demek olduğun yerde kal? Hemen birini gönder, beni buradan çıkarsın."
"Dr. Jimmy şu anda elimde acil iş var dedim ya sana. Odadan çıksan nereye gideceksin ki zaten?
Tüm binada elektrik yok."
"Deneğe ulaşmam gerek" Forsythe artık keçileri kaçırmış, kıvama gelmişti. "Beni anlıyor musun
salak herif? Deneğe ulaşmam gerekiyor, yoksa hepimiz boku yeriz. O yüzden hemen, anladın mı,
hemen birini yolla"
"Tamam, tamam," dedi Grlmes. "Birini yollarım. Şu işi-"
"Hemen dedim," dedi Forsythe garip bir sakinlikle. Bu hali daha tedirgin ediciydi sanki. "Şimdi.
Hemen birini yolla."
"Tamamdır. Başka?"
Forsythe bir şeyler homurdanıp, telefonu yine yüzüne kapadı. Grimes bir an için irkildi.
Forsythe'ın sesinde hissettiği dehşet onu da etkilemişti. Forsythe'a cehennem azabı çektirmeyi
seviyordu ama belki de birini göndermeliydi, çünkü işini kaybederse böyle ek işler de yapamazdı.
Dur bir dakika. Çıldırmış olmalıydı. Dr. Jimmy sırf karanlıktan korkuyor diye yarım milyon doları
riske atacak değildi. İletişim sisteminin numarasını çevirdi, sistemin kodunu girdi ve uygun seçeneği
tuşladıktan sonra da telefonu kapadı. Eğer Forsythe onu işten kovacaksa, kovabilirdi.
Bugünden sonra uzun bir tatile çıkacak kadar parası vardı.

▲

Çevresini saran karanlığın içinde Forsythe'ın kalbi çok hızlı çarpıyordu. Küçük fenerin ışığı
korkusunu yenmesine yardımcı olmuyordu. Neden birinin gelip kapıyı açması bu kadar uzun
sürüyordu ki? Grimes'ı arayalı beş dakika olmuştu, değil mi? Karanlıkta parlayan saatine baktı. Daha
doksan saniye olmuştu aslında. Yine de bir buçuk dakikada, nöbetçilerden orada olması gerekirdi
Önündeki siyah aynaya baktığında, saatinden yansıyan ışıktan bir tek kendisini gördü. Çok geç
olmadan yandaki odaya ulaşmalıydı. Denek her an kendine gelebilirdi. Hâlâ biraz Thorzin'in etkisi
altında olacaktı, aslında uyanıp da kaçmaya çalışma olasılığı çok düşüktü
Olasılığı düşük müydü? Kendi kendini azarladı. Artık düşük olasılıklı diye bir şey yoktu. Forsythe
telefonu kaldırıp yine Grimes'ı aramak istediğinde telefon kesilmişti. Düğmeye basıp bekledi dua
ederek.
Hat hâlâ kesikti.
Ahizeyi telefona vurdu, vurdu, vurdu ve artık delirmeye bir adım daha yaklaşmıştı.

▲

Saklı Kütüphane 223 www.e-kitap.us