Page 55 - STAV broj 347

Nisu imali šanse
LUCERA – POSLJEDNJI

MUSLIMANSKI GRAD U

SREDNJOVJEKOVNOJ ITALIJI

Iako je sama bila odsječena od kontakta s ostalim muslimanima,

Lucera, muslimanska kolonija i grad-geto na Apeninskom
poluotoku, predstavlja još jednu uzbudljivu i pomalo zaboravljenu
Piše: Nermin ŠEHIĆ
epizodu iz islamske prošlosti evropskog kontinenta koja
zaslužuje da bude ispričana i barem malo usloži odveć
monolitna poimanja o povijesti Evrope.

d druge četvrtine trinaestog
stoljeća do 1300. godine u ita-
lijanskog provinciji Apuliji
Oživjelo je nekoliko desetina
hiljada muslimana u gradu Luceri. Bili
su to sicilijanski muslimani, premje-
šteni iz svoje domovine u samo sredi-
šte kršćanskog, italijanskog svijeta, tek
nekoliko stotina milja daleko od Rima.
Imali su svoje kadije, džamije i mektebe
i živjeli su u relativnoj autonomiji pod
žezlom kraljeva Sicilije, a kasnije i Na-
pulja. Govorili su arapskim i sikulo-ita-
lijanskim jezikom. Služili su u kraljevoj
vojsci. Imali su arapska, a uz njih pone-
kad i latinizirana imena. Postili su, ali i
pili vino. U popularnoj mašti o svijetu
Italije trinaestog stoljeća, označenom
prevrtljivim ratovima između gibelina i
gvelfa, bogaćenjem pomorskih trgovačkih
gradova Genove, Venecije, Pizze, nadah-
njujućim likovima Franje Asiškog i Dan-
tea, te sjenama velikih katedrala, teško
da može biti mjesta za takve stvari kao
što su zar, ezan i munare, ali ipak je tako
bilo s onu stranu Jadrana, u Luceri. Iako
se njena osamdeset godina duga historija
ponajviše odvijala u kontekstu borbi za
sicilijanski prijesto i međuitalijanskih
ratova i iako je sama bila odsječena od
kontakta s ostalim muslimanima, Luce-
ra, muslimanska kolonija i grad-geto na
Apeninskom poluotoku, predstavlja još
jednu uzbudljivu i pomalo zaboravljenu
epizodu iz islamske prošlosti evropskog
kontinenta koja zaslužuje da bude ispri-
čana i barem malo usloži odveć monolit-
na poimanja o povijesti Evrope. Friedrich II Hohenstaufen

STAV 29/10/2021 55