Page 70 - STAV broj 390

KULTURA

Majstori bošnjačkog pjesništva: Šefko Alomerović (1943–2006)

DIJABOLIČNE

SLIKE ZABORAVA

U 89. broju istog časopisa 1995. godine objavljuje knjigu pjesama
“Rane i riječi” i time potvrđuje da je poetski iskaz njegova trajna
preokupacija nezavisno od toga koliko ga često prezentira javnosti. U

poetskom manifestu “Rane i riječi” Alomerović zanimljivim pjesničkim
postupkom i nadasve osobenim jezikom ukršta dva vremena: Postojeće
vrijeme pjesničkog subjekta i drugo zamišljeno u njegovoj svijesti,
koje predstavlja minula historijska vremena svojih prethodnika.

Piše: Almir ZALIHIĆ muhadžeri” i ponovo zaplijenio pažnju poetskih pak, obojica i ne govore toliko o nama koli-
sladokusaca i književnih poslenika. ko se, zagledani u sebe, spore s vremenom,
U 89. broju istog časopisa 1995. godi- sluteći da čitav ljudski život ne traje ni drhtaj
efko Alomerović je ovdašnjoj, a i ši- ne objavljuje knjigu pjesama “Rane i riječi” brezinog pruta.
roj javnosti bio mnogo poznatiji po i time potvrđuje da je poetski iskaz njegova Alomerovićevo shvatanje pojmova prostor
nekim svojim društvenim i političkim trajna preokupacija nezavisno od toga koliko i vrijeme radikalno prevazilazi poimanje ozna-
Šangažmanima od poetskog, iako je ga često prezentira javnosti. U poetskom ma- čene iluzivnosti mimetičkih značenja i prevodi
pisanje poezije jedna od njegovih, rekli bismo, nifestu “Rane i riječi” Alomerović zanimljivim se u sferu nove znakovitosti, koja prostor i vri-
najranijih ljubavi, a zasigurno, to je vid javnog pjesničkim postupkom i nadasve osobenim jeme “pamti” i podrazumijeva kao sublimiranje
istupanja kojim je prvi put privukao pažnju na jezikom ukršta dva vremena: Postojeće vri- “bjeline sive fizičnosti”. Pristup prostor-vrijeme
sebe. Naime, sredinom šezdesetih godina jeme pjesničkog subjekta i drugo zamišlje- dopunjen dijalogom predak-potomak podrazu-
prošlog stoljeća Alomerović je objavio neko- no u njegovoj svijesti, koje predstavlja mi- mijeva uzajamnost starog i novog u sjećanju,
liko ciklusa pjesama u tadašnjem kultnom ju- nula historijska vremena svojih prethodnika. znanju, leksici, iz kojih se stvara veza bivših
goslavenskom časopisu za književnost “Delo” Ovo je drugo, između ostalog, izraz potrebe s novonastalim senzacijama. Pošto njegove
i nagovijestio svoj raskošni poetski talenat. I, za kontinuitetom onog koji pjeva, želja da se pjesme nude gotovo “neupotrebljivu” jedno-
nažalost, samo nagovijestio, jer su nepredvidive iza onoga što se vidi otkrije ono što jeste. stavnost, time se ukidaju i povodi za nalaže-
životne staze ovog pjesnika odvukle s mukotr- Ono što se vidi jeste patina i, možda, pje- nje bilo kojeg uobičajenog smisla ekspresije.
pnog puta poetskog dokazivanja i istrajavanja. snikov lik u njoj, a ono što jeste jesu gotovo Drugi uvid u moguće dejstvo pojavnog vida
Ili se tako činilo, jer dugo godina javnost nije neuhvatljivi trenuci prosvjetljenja, jasnog do- arhaične leksike jeste važna okosnica vjero-
imala priliku da sazna da li je sve to bio mla- vođenja u svijest jedne iščezle situacije. Kao vanja šta ovaj umjetnik želi. U tom htijenju on
dalački uzlet ili je pjesnik, jednostavno, preki- što se dva vremena spajaju jedno u drugo, shvata jezik kao vizualnu kulturu, kojom pre-
nuo svoje radove javno prezentirati. Tek krajem tako i dva lika prethodnik i potomak bivaju vazilazi poetski formalizam i istražuje dublje
1993. godine Alomerović se u časopisu za sjedinjeni u jednoj osobi. Rane i riječi, poto- slojeve i širi smisao kreativnog dijaloga proš-
književnost i kulturu “MAK”, koji je počeo da mak i predak, dva vremena i dva glasa: pje- losti i današnjice.
izlazi u Novom Pazaru, oglasio ciklusom pje- va li to potomak o nama danas, podsjeća li U ovoj poeziji gotovo da nema raznovrsnih
sama i lirskih zapisa pod nazivom “Kolašinski nas predak na ono što smo nekad bili? Ili, formi stihovne stilizacije. Od početka do kra-
ja, s malo izuzetaka, Alomerović kao da piše
jednu, suštinsku pjesmu. Ili kao da u jednoj
Šefko Alomerović rođen je 1943. godine u Tutinu. Preminuo je 2006. godine u Beogradu. suštinskoj pjesmi ispisuje mnoštvo malih pje-
Književnim i publicističkim radom bavio se od 1958. godine. Životni radni vijek proveo je u sama. Sve se vrti oko primarnog motiva oko
Novom Pazaru. Bio je predsjednik Helsinškog odbora za ljudska prava u Sandžaku. Tokom koga on opsesivno kruži, tako da se stječe
rata u BiH u njegovoj kući u Novom Pazaru utočište je našlo na desetine izbjeglica. Bavio dojam da su te pjesme ustvari koncentrični
se i istraživao otmice Bošnjaka u Sjeverinu i Štrpcima, a zbog prozivanja tadašnjeg držav- krugovi koji se šire, ali i skupljaju u odnosu
nog vrha, tužio ga je Dobrica Ćosić. Nakon povlačenja srpske vlasti s Kosova, Alomerović na ekspanziju metafora, figura i drugih tropija.
se pozabavio i albanskim zločinima nad nealbancima, čime je stekao nove “neprijatelje”. Tu dolazimo do paradoksa: u turobnoj leksi-
Još kao srednjoškolac bio je jedan od osnivača “Sandžačke iskre”, organizacije mladih ci, dijaboličnim slikama koje zrače mukom,
književnika, Sandžačkog intelektualnog kruga, bio je aktivan u “Beogradskom krugu”, je- nedoumicom i tugom raste poetska snaga
dan je od 50 ljudi u svijetu dobitnika “EU-U.S. Democracy and Civil Society Awards”. Bio i raskoš obilja. Ono što u pojedinim dijelo-
je i preduzetnik, ali prije svega i uvijek pjesnik. Već sredinom šezdesetih objavio je nekoliko vima biva epitafsko okoštavanje u drugim
zbirki pjesama u tadašnjim eminentnim književnim časopisima, da bi nakon trideset godina biva poetski trijumf nad gnjilom materijom,
pauze, 1993. objavio ciklus pjesama i lirskih zapisa “Kolašinski muhadžeri”. Knjige pjesama: nad grobnom pustoši građe, nad ogoljenom
“Kolašinski muhadžeri” (1993), “Izgubljeno zrno tespiha” (1994), “Rane i riječi” (1995). proznom riječju, biva poezija, možda ono što
zovemo “apsolutna poezija”. n

70 26/8/2022 STAV